ანგელოზი არის გონეირი არსება, მარად მოძრავი, თავისუფალი, უსხეულო, ღმერთის მსახური. იგი მოკლებულია სინანულის უნარს, რადგან უსხეულოა. ღვთის მადლით უკვდავია. ისინი მეორე ნათელნი არიან, გონიერნი და გონებით მისაწვდომნი.

ქალწულება (უქორწინებლობა) არის სახე ანგელოზთა ცხოვრებისა, ანუ განმასხვავებელი ნიშან-თვისება ყოველი უხორცო ბუნებისა. ამას რომ ვამბობთ, ამით ქროწინებას როდი ვგმობთ – ნუ იყოფინ!... მაგრამ იმასაც ვაღიარებთ, რომ ქალწულება (უქორწინელობა) უმჯობესია კარგ და პატიოსან ქორწინებაზე. რადგან სათნოებათა შორისაც არსებობს უფრო მაღალი და დაბალი საფეხური.

მრისხანება არის სისხლის დუღილი გულში და მის სიახლოვეს, რაც ხდება ნაღვლის აორთქლებისა თუ ამღვრევის გამო; ზოგჯერ მრისხანებას თან ახლავს შურისძიების გრძნობაც, რამეთუ, როცა შეურაცხყოფას გვაყენებენ, ანდა გვგონია, რომ შეურაცხყოფა მოგვაყენეს, მრისხანება შეგვიპყრობს ხოლმე, ანუ იმ გრძნობით ვართ აღვსილნი, რომელშიც აღრეულია რისხვა და სწრაფვა შურისძიებისაკენ.

არსებობს სამი სახეობა მრისხანებისა: გაღიზიანება (გაფიცხება), გაბოროტება და შურისძიება.

გაღიზიანებად (სიფიცხედ) იწოდება დასაწყისი მრისხანებისა, როცა ის აღიგზნება. გაბოროტება არის ხანგრძლივი მრისხანება, ანუ დახსომება ბოროტისა, გულღრძოობა. შურისძიების გრძნობა იმგვარი მრისხანებაა, რომელიც ხელსაყრელ შემთხვევას ეძიებს ბოროტისათვის სამაგიეროს გადასახდელად.

მთვარე, როცა ახლად იშვება, ანუ განახლდება, იზრდება, ივსება მანამ, სანამ არ მიაღწევს 14 დღისა და ¾ის ასაკს. შემდეგ კი თანდათან განილევა და 29 დღისა და აღარც ჩანს. მზეს შეუერთდება, განახლდება, ხელახლა იშვება და ადამიანებს მიგვანიშნებს მომავალ აღდგომას მკვდრეთით.

ბოროტი ანგელოზები ღმერთმა კეთილად შექმნა. ისინი ბუნებით ბოროტად არ იყვნენ შექმნილნი. შემოქმედისაგან ამ ანგელოზებს იოტისოდენა ბოროტება არ მიუღიათ, მაგრამ ვერ დაიტიეს ის ნათელი, შემოქმედმა რომ მიანიჭა და იმად იცვალნენ, რაც ეწინააღმდეგება ბუნებას. ეშმაკი ამპარტავნებით აღივსო თავისი შემოქმედის მიმართ, წინააღუდგა მას და პირველი იყო, ვინც სიკეთეს განეშორა და ამის გამო ბოროტებას ეწია. „ეშმაკი“ ბერძნული სიტყვაა და შემასმენელს ნიშნავს