link

უფლისთვის სათნოა იქ ვიყოთ ჩვენც, სადაც ამჟამად თავადაა. სურს მასთან ვიყოთ საუკუნოდ. მას, ყოვლადსახიერსა მაცხოვარსა, არ სურს მარტოოდენ თვითონ ტკბებოდეს თავისი ღვთიური დიდებით, არამედ გული უთქვამს, ყველას გაუზიაროს. შესაძლებელია განა მის სიყვარულზე ზეაღმატებული სიყვარული?

link

უნდა ვიცოდეთ, რომ ყოველ ადამიანს აქვს სული, რომელსაც ჭეშმარიტების შეცნობა სწყურია, შია ჭეშმარიტი სიკეთე. ის, ვინც სხვა ადამიანებს ჭეშმარიტების გზას მიასწავლის, უდიდეს საქმეს აღასრულებს, ღვთისთვის სათნოს, მოყვასისთვის სარგებლობის მომტანს და საკუთარი თავისთვის კი მაცხოვნებელს.

link

სახარება მიგვითითებს სარწმუნოების ჭეშმარიტ გზაზე მოქცევის პირველ საშუალებაზე, – ესაა უხეში ცრურწმენებისაგან სულის განთავისუფლება და სიყვარულის ძიება, ძიება ცხოვრებაში არა გარეგანი ბრწყინვალებისა, არამედ შინაგანი სიცხადისა. გული კეთილი – აი, ადამიანთა ზნეობრიობის ყველაზე ქრისტიანული საზომი.

link

სულში სიხარულის შენარჩუნებას ცხოვრებისეული ღვაწლის სწორად წარმართვა შეეწევა. წესრიგი - აი, ჩვენი ზნეობრივ ღირებულებათა საფუძველი. ადამიანი დღემუდამ უნდა ეკითხებოდეს თავის სინდისს: ცხოვრებისათვის ბოძებულ დროჟამს უსაქმურობაში, თავშეუკავებლობაში, გაფანტულობაში, სიზარმაცესა და სხვა მანკიერებებში ხომ არ კარგავს?

link

რამდენადაც ამ სოფელში გვიწევს ცხოვრება, იაკობ მოციქულის თქმით, “ფრიად ვსცთებით” (იაკობ, 3, 2) და ყოველთვის არ ძალგვიძს სულში სიხარულის შენარჩუნება, მაგრამ გულმოწყალე უფალმა სულიერი სიხარულის შესანარჩუნებლად ახალი საშუალება გვიბოძა. ესაა მისადმი ლოცვა: “ითხოვდით და მოგეცეს თქვენ, ირეკდით და განგეღოთ თქვენ”, - ამბობს ქრისტე მაცხოვარი.

link

სახიერსა და მოწყალესა უფალსა არა ჰნებავს წარწყმედაი კაცთა, არამედ ჰსურის ყოველთათვის სინათლისა, სიცოცხლისა და ცხონების მინიჭება. ჩვენი დანაშაულობებით გაუბედურებული, შებილწული და დამძიმებული დედამიწა, ჩვენთა საქმეთა გამო დაწყევლილი, განადგურების ღირსი შეიქნებოდა, რომ არა სახიერება განგებიანი შემოქმედისა. უფალმა ღმერთმა მრავალგზის განაახლა ქვეყანა ღვთის სულის გამოცხადებით.

link

უფლის ლოცვა–კურთხევა სხვა არაფერია, თუ არა უფლის ნების გამოცხადება იმაზე, რაც კეთდება. რამდენადაც ყოვლადკეთილია, ყოველთვის ყოვლადძლიერია ღვთის ნება, ამდენად არავის და არაფერს ძალუძს წინააღმდეგობა. თავისი სიბრძნით იგი წინასწარვე სძლევს ყოველგვარ ეშმაკობას, ამხელს სივერაგეს, სპობს მზაკვრობას; გამოუთქმელი სახიერებით აქარწყლებს ყოველნაირ მწუხარებას, წარუმატებლობას, ავადმყოფობას და სიკეთით აღავსებს ყოველგვარ ნაკლულოვანებას.

link

ხშირად ხდება, რომ ადამიანები მხოლოდ საკუთარ კეთილდღეობაზე ფიქრობენ და გულგრილნი არიან მოყვასის ხვედრის მიმართ. ისეც ხდება, რომ ნადირებივით ერთმანეთს უსაფრთდებიან, ჭყლეტენ, აკოტრებენ ერთმანეთს, თავისთვის რომ უკეთესი მიიტაცონ გაიძვერობასა და ყოველგვარ თვალთმაქცობას მიმართავენ, არ ფიქრობენ რა არც ღირსებაზე, არც ზნეობრივ სრულყოფილებაზე, არცა სამარადისო დანიშნულებაზე. აზრისა და ცხოვრების ამგვარი მიმართულება ფრიად საშიშია, ერთობ ცოდვიანი.

link

უფალმა ჩვენმა იესო ქრისტემ მოწაფეებთან საუბარში ჭეშმარიტი ქრისტიანობის ერთ უცილობელ მცნებად დაუდვა ურთიერთსიყვარული: “ამით სცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყუარებოდით ურთიერთას” (იოანე 13, 35). ურთიერთსიყვარული ზრუნვაა ურთიერთსარგებლობაზე, ვის, სადაც, როდის და რამდენიც ძალუძს. ესაა ჭეშმარიტი სიყვარულის ნიშანი, რომ მას არ შეუძლია გულგრილი იყოს იქ, სადაც შემთხვევა ეძლევა სარგებლობა მოუტანოს და ასიამოვნოს საყვარელი პიროვნება.

link