ბრიყვი შვილი მამის დარდია და დედის ნაღველი. თ. 17-18

სიღატაკე კურიერს ჰგავს, ზარმაცს მალე ეწვევა. თ. 6, 11
დედ-მამის მაგინებელს უკუნეთ ღამეში ჩაუქრება ლამპარი. თ.20-21
ზარმაცი ხელი აღარიბებს, ხოლო გამრჯეთა ხელი ამდიდრებს. თ. 8-10
სიმდიდრე მრავალ მეგობარს ჰმატებს, უპოვარს კი გაურბის. თ. 18-19
დაღუპვას წინ უსწრებს ამპარტავნება, დაცემას – ქედმაღლობა. თ. 15-16
ბრძენი შვილი მამას ახარებს და უგუნური შვილი დედის დარდია. თ. 8-10
ზარმაცს შიმშილი მოკლავს, რადგან მის ხელებს არა სურთ შრომა. თ 21-11
მეგობარი მუდამ მოყვარულია და ძმა გაჭირვებისთვის იბადება. თ. 17-18
ამპარტავნობას დამცირება მოჰყვება, თვინიერებთან კი სიბრძნეა. თ. 10-11