თუ ისწრაფი, რომ მხოლოდ "ლოცვით" მოიპოვო ღმერთი, ერთხელაც კი არ ჩაისუნთქო ღმერთის გარეშე. ოღონდ იცოდე, წარმოდგენები არ მიიღო. რადგან ღმერთი უსახოა, წარმოუდგენელი, უფერო: იგი ზესრულია. ვერ ითმენს განსჯას. იგი მსუბუქ ქროლვასვით მოქმედებს ჩვენს გონებაში

link

21. გულისზრახვებისგან განწმენდილი ლოცვის არმქონეს არა აქვს საჭურველი ბრძოლისთვის, ვამბობ კი ისეთ ლოცვას, რაც სულის შეუვალთა შიგნით (ყველაზე შინაგან, ყველაზე დაფარულ ნაწილში) იმოქმედება, რათა ქრისტეს მოხმობის გზით ფარულად მბრძოლი მტერი გამათრახდეს და დაიწვას.

link

174. თუკი ოდესმე ჰპოვებ წმინდა ლოცვის ზღუდემოვლებულ ადგილს, ნუ შეიწყარებ მტრის მიერ სწორედ ამ დროს აღძრულ ცოდნას საგანთა შესახებ, რომ არ დაკარგო უფრო მეტი, რადგან უმჯობესია, რომ ლოცვის ისრებით განგმირო მტერი, სადღაც ქვევით ჩაკეტილი, ვინემ თანაშეეზრახო მას, რომელიც გთავაზობს რაღაც უბადრუკს და იმას ცდილობს, რომ შეგაწყვეტინოს სწორედ მის წინააღმდეგ ლოცვა–ვედრების აღვლენა.

link

იმისათვის, რომ გონიერი ლოცვის აღსრულებისას არ ჩავარდე ხიბლში, არ დაუშვა რაიმე წარმოდგენები, სახები და ხილვები; რამეთუ აზრების გაფანტვა, ძლიერი ოცნებები და მოძრაობები არ წყდება მაშინაც, როდესაც გონება გულშია დამკვიდრებული და იქიდან ლოცულობს. მათი შეკავება მხოლოდ მას ძალუძს, ვინც სულიწმიდის მადლით მიაღწია სრულყოფილებას და იესო ქრისტეს მეოხებით მოიხვეჭა გონების ურყეობა.

link

26. გვმართებს, რომ ლოცვის ჟამს ღვთისმსახურებითი სიტყვისგებით განვდევნოთ გულისგან ფიქრის შემოტევა, რათა არ მოხდეს ისე, რომ ბაგეებით ღმერთს ვეზრახვოდეთ, გულით კი უღირსს განვიზრახავდეთ, რადგან არ შეიწყნარებს ღმერთი მემყუდროისგან ამღვრეულ და უგულისყურო ლოცვას. წერილიც ხომ ყველგან იმას სწამებს, რომ დავიცვათ სულის გრძნობითი ორგანოები, რადგან თუ მონაზონის ნება ღვთის რჯულს დაემორჩილება და გონებაც ღვთის რჯულითვე უწინამძღვრებს მის ქვეშევრდომებს, - ესე იგი, ვამბობ, ყველა სულიერ მოძრაობას, განსაკუთრებით კი მრისხანებას და გულისთქმას (რადგან ესენია აზრის ქვეშევრდომნი), - მაშ, სათნოებაც მოგვიღვაწია და სამართლიანობაც აღგვისრულებია, მიგვიმართავს რა, ერთი მხრივ, გულისთქმა ღვთისკენ და მის ნებათაკენ, მრისხანება კი, მეორე მხრივ, - ეშმაკისა და ცოდვისაკენ. მაშ, რაღა არის საძიებელი? ფარულად ღვწა.

link

არასწორი ლოცვის ყველაზე სახიფათო სახე ისაა, როდესაც მლოცველი თავისი წარმოსახვით თხზავს ოცნებებსა და სურათებს, რომელთაც თითქოს საღმრთო წერილიდან სესხულობს, სინამდვილეში კი ამ წარმოსახვის წყაროა მლოცველის მდგომარეობა, მისი დაცემულობა, ცოდვილობა, თავის ცდუნება... მეოცნებე ლოცვის დაწყებისთანავე სცილდება ჭეშმარიტების სფეროს, გადაინაცვლებს ტყუილის სფეროში და ნებსით ემონება სატანას.

link

link

არად ჩააგდო ისინი და გულისყურით დაუკვირდი ფსალმუნთგალობას, ლოცვას ან კითხვას, რომ წარმოთქმული სიტყვებისაგან ძალა ისესხო. და თუ მტრის აზრებით დაკავდები და მათ ჩაგონებას ყურადღებას მიაქცევ, მაშინ ვერასოდეს შეძლებ სიკეთის ქმნას. რომც დაინახო, როგორ გიშლის ხელს მისი მაცდური ქსელები ფსალმუნთგალობაში, ლოცვაში ან კითხვაში, მაშინაც არ შეეკამათო მათ, იმიტომ რომ ეს შენს ძალებს აღემატება, არამედ ეცადე ღვთის სახელს მოუხმო, ღმერთიც შეგეწევა და მტრის ხრიკებს გააუქმებს, რამეთუ მისია ძალა და დიდება უკუნისამდე.

link