განმართლება იმას ნიშნავს, რომ კაცს თავისი ცოდვა, როგორც თანაშობილი ანუ მასზე ადამისგან გადმოსული, ისე საკუთრივ მის მიერ აღსრულებული, არ მიეთვალა, ანუ არ შეერაცხა; ე.ი. როცა იგი ღმრთის წინაშე უბრალო შიქნა და არცერთ პასუხისმგებლობას არ დაექვემდებარა, ერთი სიტყვით როდესაც სცხონდა.