„წინამოსაჯული“ უფალმა სინდისს უწოდა. რატომ ეწოდება სინდისს „წინამოსაჯული“ (მეტოქე)? იმად, რომ იგი მუდამ გვამხელს ჩვენ, ეწინააღმდეგება და უჩივის ჩვენს ბოროტ ნებას, რადგან არ ვასრულებთ იმას, რასაც უნდა აღვასრულებდეთ. ამიტომ გვამცნო ღმერთმა: „იყავ კეთილად მცნობელ წინამოსაჯულისა მის შენისა ადრე, ვიდრემდე ხარ მის თანა გზასა ზედა“. გზა ამ შემთხვევაში, როგორც წმ. ბასილი დიდი ამბობს, ამქვეყანას ნიშნავს. ხოლო სიტყვები – „ნუუკვე მიგცეს შენ წინამოსაჯულმან მან შენმან მსაჯულსა და მსაჯულმან – მსახურსა, და საპყრობილედ შეჰვარდე“ – ნიშნავს: თუ არ მოვუსმენთ სინდისს, მის ხმას და რჩევას, ვიდრე ერთად ვართ ამქვეყნად, მაშინ იგი შეგვასმენს ჩვენ განკითხვის დღეს.