link

link

link

სრულყოფა ცოდვისაგან განდგომას ნიშნავს. ცოდვა, როგორც სამართლიანად შენიშნავს მღვდელი პავლე ფლორენსკი, არის სულის ქაოსური მდგომარეობის შედეგი. "ცოდვა არის სულიერი ცხოვრების მოშლა, დარღვევა და დაქცევა მისი. სული კარგავს სუბსტანციურ ერთობას, კარგავს თავისი შემოქმედებითი ბუნების აღქმის უნარს და ინთქმება ქაოსური მდგომარეობის გრიგალში, უარს ამბობს რა თავის სუბსტანციურობაზე" (პავლე ფლორენსი, "ლოგოსი ქაოსის წინააღმდეგ").

link

მართლმადიდებელი ეკლესია – ეს არის ღვთის მიერ მოწოდებულ ადამიანთა ერთობა, რომლის მიზანია დაიცვას უფლის მცნებები და აღასრულოს მისი ნება. გვწამს, რომ ამქვეყნიურ ყოფაში სულიერი ცხოვრებისა და საეკლესიო საიდუმლოებებში მონაწილეობის გარეშე პიროვნების შინაგანი სრულყოფა და ღმერთთან სიახლოვე შეუძლებელია. ეკლესია კაცობრიობისათვის უდიდესი მადლია. ესაა ღვთის წყალობა, მომნიჭებელი ცოდვათა მიტევებისა და განწმენდისა, სიკვდილზე გამარჯვებისა და ხსნისა.

link

უფალი არის სრულყოფილი სიკეთე, რომელიც უნდა გვიყვარდეს, ხოლო ცოდვა – უკიდურესი ბოროტება, რომელიც უნდა გვძულდეს და ვთაკილობდეთ. უფალი – სრულყოფილების უსაზღვრო მორევია, ხოლო ცოდვა – ბოროტება, უკიდურესად აღმატებული ყველა ბოროტებაზე. უფალი ის არსებაა, რომელთან შედარებითაც ყველაფერი არაფრად ჩანს, ხოლო ცოდვა იმდენად საზიზღარი სიბილწეა, რომ მასთან შედარებით ყველა სხვა უბედურებას ბოროტებას ვერც კი ვუწოდებთ. დაბოლოს, ცოდვა უზარმაზარი ურჩხულია როგორც აქ, ისე მომავალ ცხოვრებაში.

link

დიდი სახე, დიდი იდეალი მოგვცა ღმერთმან; დიდი ასპარეზი, ანუ სარბიელი ცხოვრებისა დაგვინიშნა: „იყვენით თქვენ სრული, – იტყვის უფალი, – ვითარცა მამა თქვენი ზეციერი სრულ არს“. აჰა, რა სისრულე, რა სიწმინდე უნდა ვეძიოთ ქრიტიანეთა. „იყვენით თქვენ წმინდა, რამეთუ მე წმინდა ვარ“ – იტყვის წინასწარმეტყველის პირით ღმერთი. ვის შეუძლია, ათასი წელიც რომ იცხოვროს ქვეყანაზე, აღსვლა ამისთანა ხარისხსა ზედა სათნოებისასა. გარნა მისწრაფება, მეცადინეობა მაინც უნდა არ დავაკლოთ; ყოველთვის უნდა ვზრუნვიდეთ სათნოებისათვის, სულიერი წარმატებისათვის. ყოველთვის უნდა გვქონდეს თვალთა წინაშე ის სახე, ის მიზანი, რომელიც გვაჩვენა საღმრთომან სჯულმან ჩვენმან და ვნატრობდეთ მას.

link

სრულყოფილებისაკენ, პირველქმნილ უცოდველ ყოფასთან დაბრუნებისკენ მოგვიწოდებს მაცხოვარი. იგი გვიხმობს თითოეულ ჩვენგანს, გვიჩვენებს ჩვენს შესაძლებლობებს, სურს გააღვივოს ჩვენში განწმენდის სურვილი, რომ სულით ამაღლებულებმა ვიცხოვროთ როგორც საკუთარი თავის, ისე მოყვასის საკეთილდღეოდ.
სრულყოფის კიბეზე ზესვლა გულისხმობს რაღაცის უარყოფას და რაღაცის შეძენას. მოციქულ პავლეს ჩამოთვლილი აქვს ადამიანური მძიმე ცოდვები ანუ "საქმენი ჴორცთანი", როგორც თვითონ უწოდებს მათ. ესენია: "სიძვანი, მრუშებანი, არა-წმიდებანი, ბილწებანი, კერპთ-მსახურებანი, მწამლველობანი, მტერობანი, ჴდომანი, შურობანი, გულისწყრომანი, წვალებანი, შფოთებანი, შურნი, კაცისკლვანი, ლირწებანი, მთრვალობანი, სიღოდანი და მსგავსნი ამათნი" (გალატ. 5,19-21).

link

ადამიანს ბუნებით თან დაჰყვება მისწრაფება – თავის თავში აღმოაჩინოს და სრულყოს სულიერი ძალები, გაუთანაბრდეს სხვას, მოიპოვოს კარგი სახელი, პატივი, ქება, კეთილგანწყობა. ეს მისწრაფება სასარგებლოა მაშინ, როდესაც უბიძგებს ადამიანს გონებრივი და ზნეობრივი სრულყოფისაკენ. როდესაც ეს სურვილი მოიპოვება პატიოსანი გზით, მოიხმარება მართებულად, მაშინ კეთილი სახელიც სასარგებლოა საკუთრივ ჩვენი და ჩვენი ახლობლების სრულყოფისა და ბედნიერებისათვის. მაგრამ პირველქმნილი ცოდვით შერყვნილი ჩვენი ბუნება და თავმოყვარეობა ბოროტად იყენებს ამ მისწრაფებას და საკუთარი პიროვნების გადამეტებული სიყვარულისა და პატივისცემის გამო იბადება სიამაყე, რომელიც სხვადასხვა სახით გამოვლინდება. (ეპისკოპოსი პეტრე. მითითება ცხონების გზისაკენ).

link

ძველ დროს მსოფლიოში მოქმედი ე.წ. ოქროს კანონი, რომლის მიხედვით სიკეთის სანაცვლოდ სიკეთე უნდა მიეგოთ, ხოლო უსამართლოება - სამართლიანი შურისძიებით გამოესწორებინათ, ქრისტიანობამ მთლიანად შეცვალა. მან მორწმუნეს არა თუ მტრისთვის ცოდვის შენდობა, არამედ მისი სიყვარული მოსთხოვა. ხშირად სვამენ კითხვას: ხომ არ არის ეს ჩვენთვის განუხორციელებელი რამ?
უფალმა ჩვენზე კარგად უწყის ადამიანის შესაძლებლობანი. "იყვენით თქუენ სრულ, ვითარცა მამაჲ თქუენი ზეცათაჲ სრულ არს", - ბრძანებს იგი... და ვითარცა "მზე მისი აღმოვალს ბოროტთა ზედა და კეთილთა, და წვიმს მართალთა ზედა და ცრუთა", ჩვენც ასევე უნდა მოვიქცეთ.
ასეთი სიყვარული არამიწიერია. ეს არის ზეცა მიწაზე, ეს არის ღმერთი ჩვენში. ამიტომ გვარიგებს წმიდა სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი, რომ ჩვენი ცხოვრება სავსე უნდა იყოს "განმაღმრთობელი სიყვარულით, რომელი არს თვით ღმერთი".

link