საეკლესიო ლოცვებში ჩვენ საგანგებოდ ვითხოვთ, რომ ჩვენი ცხოვრების აღსასრული იყოს ქრისტიანული და ვცდილობთ სინანულისა და წმ. საიდუმლოს მეშვეობით მომზადებულნი შევხვდეთ მას. სიკვდილისათვის მთელი ცხოვრება უნდა ვემზადოთ, მაგრამ განსაკუთრე...
იხილეთ სრულად
საეკლესიო ლოცვებში ჩვენ საგანგებოდ ვითხოვთ, რომ ჩვენი ცხოვრების აღსასრული იყოს ქრისტიანული და ვცდილობთ სინანულისა და წმ. საიდუმლოს მეშვეობით მომზადებულნი შევხვდეთ მას. სიკვდილისათვის მთელი ცხოვრება უნდა ვემზადოთ, მაგრამ განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია, არ დავკარგოთ ის ძვირფასი დღეები, საათები და წუთები, როცა ადამიანი დედამიწას ეთხოვება და მარადიოსობაში მიდის. „რაშიც მოგისწრებთ, იმაშივე განგსჯით“, – ამბობს უფალი. „სიკვდილის დღე გაცილებით დიდია, ვიდ...
link
ზოგიერთი წმიდანი ღმერთს ევედრებოდა, რომ მისთვის სნეულება გამოეგზავნა, რათა სიკვდილი გაუფრთხილებლად არ მოსულიყო და მონანიების გარეშე არ მომკვდარიყვნენ, არ დაეტოვებინათ ეს სამყარო მანამ, ვიდრე ტანჯვის სიმწარე ხორციელ სიამოვნებათა ყვ...
იხილეთ სრულად
ზოგიერთი წმიდანი ღმერთს ევედრებოდა, რომ მისთვის სნეულება გამოეგზავნა, რათა სიკვდილი გაუფრთხილებლად არ მოსულიყო და მონანიების გარეშე არ მომკვდარიყვნენ, არ დაეტოვებინათ ეს სამყარო მანამ, ვიდრე ტანჯვის სიმწარე ხორციელ სიამოვნებათა ყველა მოგონებას არ გაანადგურებდა. წმიდა წერილში ნათქვამია: „რამეთუ რომელი უყუარნ უფალსა, სწავლის; და ტანჯის ყოველი შვილი, რომელი შეიწყნარის“ (ებრ. 12, 6). შესაბამისად, ვისაც არ სჯის, იმას უხალისოდ იღებს.
ამიტომაც, ნუ გშურს...
link
გამწარდები და ხანდახან იქნებ საკუთარ სიკვდილსაც კი ნატრობდე. სიკვდილი ადვილია, უცებ მოდის, მაგრამ მზად ხარ კი სიკვდილისათვის?! სიკვდილს ხომ მთელი შენი განვლილი ცხოვრების გასამართლება მოჰყვება თან - "და ვითარცა იგი წინაუც კაცთა სიკ...
იხილეთ სრულად
გამწარდები და ხანდახან იქნებ საკუთარ სიკვდილსაც კი ნატრობდე. სიკვდილი ადვილია, უცებ მოდის, მაგრამ მზად ხარ კი სიკვდილისათვის?! სიკვდილს ხომ მთელი შენი განვლილი ცხოვრების გასამართლება მოჰყვება თან - "და ვითარცა იგი წინაუც კაცთა სიკუდილი და მისა შემდგომად სასჯელი," (ებრ.9.27) არა ხარ მზად და სიკვდილი რომ მართლა მოვიდეს, შიშის ძრწოლა აგიტანს. ნუ ისვრი სიტყვებს უაზროდ, ნუღარ ამბობ მაინც: სიკვდილი მირჩევნიაო. გაიხსენე ის კაცი, სიკვდილს რომ ნატრობდა და...
link
ადამიანს სიკვდილი უხილავად დასდევს. იქ დაეწევა, სადაც სრულიად არ მოელოდა; მაშინ დაეწევა, როცა არ ელოდა; ისე დაეწევა, არასოდეს რომ არ უფიქრია. ყოველთვის ისეთი იყავი, როგორიც აღსასრულის ჟამს გინდა იყო. იფიქრე იმაზე, იფხიზლე და არ მო...
იხილეთ სრულად
ადამიანს სიკვდილი უხილავად დასდევს. იქ დაეწევა, სადაც სრულიად არ მოელოდა; მაშინ დაეწევა, როცა არ ელოდა; ისე დაეწევა, არასოდეს რომ არ უფიქრია. ყოველთვის ისეთი იყავი, როგორიც აღსასრულის ჟამს გინდა იყო. იფიქრე იმაზე, იფხიზლე და არ მოგინდება არც პატივი, არც დიდება, არც სიმდიდრე, არც წუთისოფლის რაიმე უპირატესობა და სიამოვნება. იფიქრე, რომ დღეს ან ხვალ მოკვდები, მაშინ ყოველი ამაოება გაქრება შენი გულიდან. რად უნდა პატივი, დიდება, სიმდიდრე და უპირატესობა...
link
თუ ჩვენ სიკვდილისათვის მზად ვიქნებით, მაგრამ სიკვდილი არ მოვა, არაფერს დავკარგავთ, მაგრამ თუ მოუმზადებლებს მოგვისწრო მან, მაშინ ეს თავისთავად ტკბილი და მშვიდობიანი დაბადება ზეცისთვის გადაიქცევა სულისა და სხეულის მძიმე და მტკივნეულ...
იხილეთ სრულად
თუ ჩვენ სიკვდილისათვის მზად ვიქნებით, მაგრამ სიკვდილი არ მოვა, არაფერს დავკარგავთ, მაგრამ თუ მოუმზადებლებს მოგვისწრო მან, მაშინ ეს თავისთავად ტკბილი და მშვიდობიანი დაბადება ზეცისთვის გადაიქცევა სულისა და სხეულის მძიმე და მტკივნეულ გაყრად. რა ემართებათ იმ დაუდევარ მეომრებს, რომლებიც ომის დროს, ბრძოლის ველზე გართობას, ლოთობას და ღრმა ძილს მიეცემიან? უეცრად საშინელი ყვირილით დაესხმით თავს მტერი და უიარაღოები, შიშისაგან არეულები სრულიად იბნევიან, აღა...
link
314. როგორ უნდა შეხვდეს ადამიანი მოახლოებულ სიკვდილს?
იხილეთ სრულად
როცა უფალი ძალთა მძიმე ავადმყოფობით ან სხვა გზით გვამცნობს მოახლოებულ სიკვდილს, მაშინ განსაკუთრებული გულმოდგინებითაა საჭირო მისთვის შემდეგი სახით მზადება: 1) 1) ავადმყოფმა დროულად მოინანიოს ცოდვები, თქვას აღსარება, განიწმინდოს სინდისი, ეზიაროს, იცხოს ზეთი და დამშვიდებული სულით მთლიანად მიენდოს ღვთის ნებას. 2) 2) დროულად უნდა მოიგვაროს საშინაო საქმეები, შეადგინოს ანდერძი, შეურიგდეს ყველას; აპატიოს მტრებსაც... შემდეგ კი იფიქროს იმაზე, თუ როგორ შეხ...
link
766. რა მოელის ამა სოფლიდან განსასვლელად მომზადებულ სულს, თუკი ის წმინდა სინდისით ეზიარება წმინდა საიდუმლოთ?
იხილეთ სრულად
ოდესღაც ასეთი ამბავი მოვისმინე ერთი კაცისაგან... გარდა ამისა სხვამაც მიამბო, მავანისაგან მოსმენილი კი არა, არამედ თავად გამხდარა ღირსი იმის დანახვისა და გაგებისა, თუ რა ელის ამ სოფლიდან განსასვლელად მომზაადებულ სულს, თუკი ის წმინდა სინდისით ეზიარება წმინდა საიდუმლოს. უკანასკნელ ამოსუნთქვისთანავე, თურმე, ანგელოზები შემოეხვევიან გარს, წარუძღვებიან აქედან მიმავალს.
link
644. კი მაგრამ როგორ? თუ ადამიანი კეთილ საქმეს სიკვდილის შიშით აკეთებს, ნუთუ ის არ ემსახურება მის ცხონებას?
იხილეთ სრულად
იძულებითი ცხონება არ შეიძლება შევადაროთი მას, რომელსაც ადამიანი თავისუფალი ნებით იხვეჭს; თუმცა კი, ეგ ადამიანი მაინც სჯობია იმას, რომელიც არაფერს აკეთებს. რამეთუ არაფრის კეთება სულს ღუპავს. ანუ, თუ სიკეთეს მაშინაც არ ვაკეთებთ, როცა საკუთარ თავზე დაყრდნობის იმედი აღარა გვაქვს, სული კვდება. ამრიგად, იცი რა ერთიც და მეორეც, გამოიყენე შენი საკუთრება, რომ სულელი ქალწულებივით კარს მიღმა არ დარჩე, რომელთაც წყალობის და ქველის საქმის ნაყოფი არ აღმოაჩნდათ.
link
643. სხვა ქრისტესმოყვარე კაცმა, რომელიც ავადმყოფობდა, იმავე ბერს, იოანეს ჰკითხა: „ვიცოცხლებ, თუ მოვკვდები?“ ბერმა ასე უპასუხა მას:
იხილეთ სრულად
მე რომ გითხრა იცოცხლებ თუ მოკვდები, ეს შენ სარგებელს არ მოგიტანს. რამეთუ, თუ გეტყვი მოკვდები მეთქი, მაშინ შენი ცხონება თითქოსდა ნაძალადევი იქნება; იმიტომ რომ, როდესაც საკუთარ თავს სიკვდილის მარწუხებში დაინახავ, როგორღაც საჭიროების გამო, უარს იტყვი შენს საკუთრებაზე. ხოლო, თუ დიდი ხნის სიცოცხლის იმედი გაქვს და ცხონებას მოისურვებ, მაშინ აზრებს სიკეთის ქმნაში განიმტკიცებ და უეცრადაც რომ მოკვდე, შენი ცხონება თავისუფალი ნებიდან გამომდინარე იქნება.
link
645. თუკი ვინმე საკუთარ თავს სიკვდილის ხსოვნას აიძულებს და ამიტომ ცდილობს სიკეთე აკეთოს, ნუთუ ის ამის გამო ისეთ საზღარუს არ მიიღებს, როგორც თავისუფალი ნებით მოქმედი?
იხილეთ სრულად
კარგია თუ ადამიანი სიკვდილს იხსენებს, რათა მიეჩვიოს და გააცნობიეროს თავის მოკვდავობა, ხოლო მოკვდავი - წარმავალია, წარმავალი კი, უნდა მას ეს თუ არა, დატოვებს ამ საუკუნეს. ადამიანი, სიკვდილის უწყვეტი ხსოვნის საშუალებით, თავისუფალი ნებით სიკეთის ქმნას ეჩვევა. ხოლო თუ ის სიკეთის კეთებას მაშინ იწყებს, როცა სიკვდილს თვალებში უყურებს, ეს სხვა საქმეა. პირველი, სიკვდილის ხსოვნაში ხშირი ვარჯიშიდან გამომდინარე, თავისუფალი ნებით იღწვის, ხოლო მეორე - მოახლოებ...
link
