თუკი ეს იძულების გარეშე, თავისუფალი ნებით კეთდება, პირობითი ფასის ურთიერთშეთანხმებით მიცემა და აღება ცოდვა არაა. მაგრამ, ვინც იცის, რომ მან ნივთის ღირებულებაზე მეტი თანხა აიღო, თავისთავად ზედმეტი უნდა დააბრუნოს. ამით ის კეთილ საქმეს გააკეთებს, რის გამოც მადლობას დაიმსახურებს. ხოლო, თუ ვინმე თავის რომელიმე ქვეშევრდომს ფასზე უთანხმდება, მაშინ უნდა დაუკვირდეს, რომ ეს ძალაუფლებით არ გააკეთოს, რადგან ეს ცოდვაა; არამედ წინასწარ უნდა უთხრას მას: ძმაო, მე თავს შეურაცხყოფილად არ ვიგრძნობ, თუ იმაზე არ დამთანხმდები, რასაც გთავაზობ, უფრო მეტის მოცემას კი მე არ ვაპირებ. ამიტომ, როგორც შენ გაწყობს, ისე მოიქეცი.

თუ მამებთან ხარ, მაშინ როგორც ისინი მოიქცევიან, შენც ისე მოიქეცი; თუ შენზე უფროს ერისკაცებთან ერთად ზიხარ, და შენ იცი, რომ შეხსენების გამო დაბრკოლდებიან, მაშინ კარგია მათ სინდისს თუ გაუფრთხილდები და ისე მოიქეცი, როგორც ისინი მოიქცევიან. თუმცა, შენ შეგიძლია მჯდომარემ თქვა შენს გულში სამწმინდაო; ხოლო, როდესაც რაღაც ხელს გიშლის, მაშინ ხსოვნასაც შეუძლია მოქმედების შეცვლა. თუ შენთან მსხდომები უმცროსები არიან, მაშინ ადექი და წარმოთქვი სამწინდაო, ასე მათაც წაახალისებ, რომ იგივე გააკეთონ; ეს არ იქნება უადგილო, თუმცა, ისინი დაე, ისე მოიქცნენ, როგორც სურთ.

როდესაც ადგომა არ შეგიძლია, წუხილს ნუ მიეცემი, რადგან შეიძლება ყველაფერი აზრიანად და განსჯით აღსრულდეს.

როგორც თქვენი ერთსულოვანი ძმა, მე სრულ ჭეშმარიტებას გეუბნებით ღვთის წინაშე. არ დაიზაროთ და ორივემ მთელი გულით ღმერთს სინანული შესწირეთ, რათა მან წმინდა მამების ლოცვით შეგინდოთ. შენ ცილი დაგწამეს, მაგრამ, როგორც საჭირო იყო, საყვედური რომ მოგეთმინა, იტყოდი: "მე შევცოდე, და მთელი ცოდვა მე მაწევს, იმიტომ, რომ ჩემი მიზეზით შეცბუნდა ძმა". ის კი იმაშია დამნაშავე, რომ იმ სიტყვის გამო, რომელიც მასზე არ თქმულა, საყვედური მანამ გითხრა, სანამ განსჯიდა და რომ შენ თვით სიკვდილამდე არ ისურვებდი მისთვის შეურაცხმყოფელი სიტყვის თქმას. ამიტომაც აღმოჩნდა, რომ მასაც, შენს მსგავსად, მოთმინება არა აქვს. თუმცა თქვენ არა ხართ დამნაშავე, არამედ ჩვენ ვართ ბოროტების მიზეზი, რადგანაც რიგიანად ვერ ვლოცულობთ.