მარხვა - ციტატები, გამონათქვამები

40. არ არის მმარხველი ის, ვინც გულისზრახვებით იკვებება, რადგან თუნდაც რომ სასარგებლო იყოს ეს გულისზრახვები, სასოებაზე უფრო სასარგებლო ვერ იქნება.

ვშიშობ, რომ ის, ვინც შეგნებულად თავს არიდებს მარხვას, ბუნებრივია, მხედველობაში მყავს ჯანმრთელი ადამიანები, - სერიოზულად არ ზრუნავს თავის გადარჩენაზე.

სხეულის გაზულუქება გონების სინათლეს აბრკოლებს, თავშეკავება ლოცვას ეხმარება, მარხვა მადლს ადამიანის სულსა და სხეულში მოქმედების საშუალებას აძლევს.

42. ღვთის მოყვარული დედამიწაზე ანგელოზივით ცხოვრობს, მარხულობს და ფხიზლობს, გალობს და ლოცულობს და ყველა ადამიანის მიმართ ყოველთვის სიკეთეს განიზრახავს.

45. დაიუძლურე სხეული მარხვითა და მღვიძარებით, დაუზარებლად ივარჯიშე ფსამუნებასა და ლოცვაში, მაშინ უბიწოების ნათელი გარდამოვა შენზე და სიყვარულს მოგიტანს.

გაიხსენე ქრისტე, რომლის "მუხლნი მოუძლურდეს მარხვისაგან, და ხორცნი იცვალნეს ზეთისა მიერ" (ფს. 108, 24) - და მარხვა შენთვის ტკბილი და უხვ ლხინზე მასაზრდოებელი იქნება.

ეშმაკი ეპატრონება იმათ, რომელნიც არ ლოცულობენ და არ მარხულობენ. სახარებაში პირდაპირ წერია: "ხოლო ესე ნათესავი არარაჲთ განვალს, გარნა ლოცვითა და მარხვითა" (მათე 17,21).

საზრდელი ყოველდღიურად იმდენი უნდა მივიღოთ, რომ ხორცი მოძლიერდეს - სულის შემწე და მეგობარი იყოს; თორემ ხორცის მეტისმეტ დათრგუნვას შეიძლება სულის დაუძლურებაც მოჰყვეს

სუნთქვასავით შეიწყნარე მეფსალმუნის ეს სიტყვები: - ხოლო რა ჟამს იგინი(ეშმაკნი) მაჭირვებდენ მე, შევიმოსო ძაძა და დავიმდაბლო მარხვითა სული ჩემი და ლოცა ჩემი ჩემდა მოიქცეს (ფს. 34,13)

მარხვა არის დედა სიწმინდისა, მით, რომ იგი აღვირს უსხამს ყოველთა შინაგანთა, უწმინდურთა გულის თქმათა და ვნებათა, რომელნიცა არიან წყარონი და მიზეზნი თვით უწმინდურთა საქმეთა კაცთათა.