
ჯოჯოხეთში მოხვედრა - აი უბედურებათა უბედურება.
ჯოჯოხეთში მოხვედრა - აი უბედურებათა უბედურება.
ცოდვით ტკბობა დროებითია, მაგრამ მას მარადიული სიკვდილი მოსდევს.
ღვთაებრივი სიყვარულის ცეცხლში იწვოდე, რომ არ დაიწვა იმით, რითაც - დემონები.
ბოროტი საქმეები უკვე აქვე გეენაში ყოფნაა, რადგან სინდისი ამხილებს მცოდველს.
უფალი არ ტოვებს ადამიანს, ადამიანი ტოვებს უფალს, ჯოჯოხეთი უფლისგან განშორებაა
მტკივნეულია ვნებასთან განშორება, მაგრამ იმაზე მეტად არა, ვიდრე მარადიული ტანჯვა.
ბოროტთა სიმშვიდე იმის ნიშანია, რომ ისინი უკვე ცოცხლად არიან დამარხულნი ჯოჯოხეთში.
ჯოჯოხეთი არ იტყვის: მეყოფა! (იგავნ. 30, 16) და ანგარებიანიც არასდროს ამბობს: „საკმარისია!“
თუ უფალთან იქნები, ჯოჯოხეთიც სამოთხედ გექცევა, ღვთის გარეშე კი - ზეცაში ყოფნაც წამებაა
ღვთისადმი სიყვარულით ადამიანისთვის ყველგან სამოთხეა; მის გარეშე კი - ყველგან ჯოჯოხეთი.