ყველა ჩვენგანს სჭირდება უაღრესი ყურადღება, რომ მტრისაგან არ მივიღოთ მზაკვრული სატელეფონო ზარები (უწმიდური ზრახვები) და ამით არ შევბილწოთ ტაძარი სულისა წმიდისა (იხ. 1 კორ. 6, 19), არ განგვეშოროს ღვთაებრივი მადლი და არ შთავვარდეთ ბნელსა შინა.
ხშირად ბევრს სრულიად დააკარგვინა გონება და ეშმაკეულად აქცია ამ უმადურმა, რადგან არ არსებობს რომელიმე სხვა გულისთქმა, რომელიც ესოდენ ძნელად სათქმელი იყოს აღსარებისას. ამიტომ ბევრს შეაბერდა იგი. არაფერი აძლიერებს ეშმაკს ჩვენი გულისთქმების მიმართ ისე, როგორც საეშმაკო ბრძოლების დაფარვა
ვინც ზემოთქმულის გარეშე მოინდომებს გმობის ეშმაკთან ბრძოლას, იმ კაცს ემსგავსება, რომელიც ხელით ცდილობს ელვის შეპყრობას, რადგან, როგორ შეიპყრობ, როგორ შეეწინააღმდეგები და სამაგიეროს როგორ მიაგებ მას, რაც ქარივით წამიერად გაივლის გულში, თვალისდახამხამებაში დატესავს სიტყვას და გაუჩინარდება?!
რა არის უფრო ბინძური, ვიდრე ამპარტავნება და უფრო მყრალი, ვიდრე უწმინდური გულისსიტყვები? და მაინც შენ მათ იტან, ისინი შენ გბილწავენ. შენ იოლად აძლევ მათ ნებას, რომ შემოვიდნენ და შენი ზღუდე მოარღვიონ, მაგრამ მერე ვნახოთ, როგორ გავლენ! იოლად იღებ ურცხვ და ბინძურ გულისსიტყვას, მაგრამ დავინახავთ შემდეგ როგორღა განიწმინდები!
უწმინდურმა ამპარტავნებამ აღიარა, რომ გამოუთქმელი გმობის ეშმაკი მის მიერ არის ნაშობი, ამიტომ საჭიროა ისიც განვდევნოთ, რადგან მცირედენი ბოროტება კი არ მოდის მისგან, არამედ - დიდი და ყოველგვარ ვნებაზე უარესი; უარესია, რადგანაც მისი სულიერი მოძღვრის წინაშე თქმა და განდევნა მეტად ძნელია. ამიტომაა, რომ მან სასოწარკვეთილება მოუვლინა მრავალს და ამ უწმინდურმა ისე გამოხრა ადამიანებში ცხონბის იმედი, როგორც ჭიამ - ხე