ავტორი:
წმ. თეოფანე დაყუდებული
თემა: ლოცვის ხარისხები
ალბათ გსმენია ასეტი სიტყვები: სიტყვიერი ლოცვა, გონებით ლოცვა, გულისმიერი ლოცვა; შეიძლება თითოეულის შესახებაც განსაკუთრებული მსჯელობა, საიდან მოდის ლოცვის ასე დაყოფა და დანაწილება? საიდან და ჩვენივე ცდომილებიდან, რამეღუ ზოგჯერ ენა წარმოთქვამს ლოცვის წმიდა სიტყვებს, ხოლო გონება სად დაეხეტება, არავინ უწყის, ან შეიძლება, გონება აღიქვამს ლოცვის სიტყვებს, მაგრამ გული არ პასუხობს მათ გრძნობით. პირველ შემთხვევაში, ლოცვა სიტყვითაა გამოხატული და მას საერთოდ არ ჰქვია ლოცვა, მეორე შემთხვევაში სიტყვიერს თან დაერთვის გააზრებული ლოცვა და ასეთი ლოცვა ღარიბი და არასრულყოფილია. ლოცვა სრულყოფილი და ნამდვილია, როცა ლოცვის სიტყვას და ლოცვის აზრს ლოცვითი გრძნობა შეერწყმის.
|
|
|
