შიშობ, რომ რაიმე არასასიამოვნო არ გაუკეთო ადამიანებს და გავიწყდება განაჩენი, რომელიც არაწმიდა კაცთმოთნისათვის არის გამოცხადებული: "ღმერთმან განაბნინა ძუალნი კაცთ-მოთნეთანი. ჰრცხუენოდენ მათ, რამეთუ ღმერთმან შეურაცხყვნა იგინი" (ფს. 52, 5).
რას იტყვიან ჩემზე საზოგადოებაში? - ამბობ შენ. ნუთუ არ ფიქრობ იმაზე, რას იტყვიან შემზე ღვთის მართალნი, რომლებსაც მთელი სამყაროს განსჯის აქვთ (1 კორ. 6, 2). "იხილონ მართალთა და შეეშინოს და მას ზედა იცინოდიან და თქუან: აჰა, ესერა კაცი, რომელმან არა ყო ღმერთი მწე მისა" (ფს. 51, 6-7). აი, რას იტყვიან შენზე ისინი, და რა საშინელი სიმართლეა მათი ბაგეებიდან.
584. როდესაც ძმები ჩემგან კურთხევას იღებენ, გავუწოდო ხელი ამბორისთვის, თუ არა? აზრი მეუბნება, რომ თავზეც ვეამბორო. რამდენად კარგია ეს?
როდესაც კურთხევას იღებენ, ხელი მიეცი და უთხარი მათ: დაუკვირდით, რომ კაცთმოთნეობით არ ხდებოდეს ეს; ღმერთი თქვენი რწმენის მიხედვით განიჭებთ; თავად უფალმა თქვა: „რომელმან შეიწყნაროს წინასწარმეტყუელი სახელად წინასწარმეტყუელისა, სასყიდელი წინასწარმეტყუელისაი მიიღოს; და რომელმან შეიწყნაროს მართალი სახელად მართლისა, სასყიდელი მართლისაი მიიღოს“ (მათე 10, 41). ამრიგად, ვინც წინასწარმეტყველს და მართალს ისე არ მიიღებს, როგორც წინასწარმეტყველს და მართალს შეეფერება, ის საზღარუს ვერ მიიღებს; და თუ ის არც წინასწარმეტყველია და არც მართალი, მაგრამ ვინმე მას წინასწარმეტყველის და მართლის პატივს მიაგებს, მაშინ მან სასყიდელი წინასწარმეტყუელისაი და მართლისაი მიიღოს; თავზე ამბორი კი არ არის საჭირო, რამეთუ ეს თავის თავში პირფერობას შეიცავს, რომელიც კაცთმოთნეობიდან გამომდინარეობს.