ღმერთმა ადამიანს, რაც მისი ბედნიერებისთვის საჭიროა, ყველაფერი მისცა. ამიტომ ვინც ღმრთისაგან ბოძებულ ნიჭს კარგად მოიხმარს, ვინც გულმოდგინედ ირჯება და შრომობს, ის მოწყინებაში არ ჩავარდება, მოწყინებას მხოლოდ ზარმაცი, ცუდი ხასიათისა და ყოფაქცევის კაცი გრძნობს.
წმინდა მამები გვასწავლიან - ზოგჯერ გულგატეხილობის სული სრულიად უმიზეზოდ გველივით მიცოცდება ადამიანთან და თავისი სუნთქვით ცეცხლივით ტრუსავს, მწარე ნაღვლით ავსებს მის გულს. მოწყინების დემონი რომ დავამარცხოთ, მიწიერისადმი, ხილულისადმი მისწრაფებას უნდა ვძლიოთ.