link

link

link

link

რომც არ იცოდეთ, ესა თუ ის მოძღვარი მღვდლობის ღირსია თუ - არა, ქრისტეს მცნებების გამო ნუ მოიძულებ მას. როგორც სუფთა ოქრო არ ზიანდება, თუ იგი ჭუჭყით დაიფარება, ასევე - ყველაზე სუფთა მძივი, თუ რაიმე არაწმიდა და შებილწულ ნივთს შეეხება; ამის მსგავსად, მღვდლობა არ შეირყვნება ადამიანისგან, თუნდაც იგი უღირსი იყოს.

link

ზნეობრივი თვალსაზრისით მღვდელი იგივეა, რაც - მეომარი სამოქალაქო თვალსაზრისით. მხედრები იცავენ ხალხს სახელმწიფო მტრებისგან, მწყემსები კი ზნეობრივი მტრები კი ზნეობრივი მტრებისგან. დიდება მეომრებს, რომლებიც მკერდით აეფარებიან თავიანთ სახელმწიფოს საშიშროების ჟამს. ხელშეუვალი პატივი ეკუთვნით მღვდლებსაც, რომლებიც თავიანთი ღვაწლით შერყევისგან იცავენ ეკლესიას, რწმენასა და ზნეობას.

link

თითოეულ მოძღვარს ორი დიდი საქმე აკისრია: პირველი საკუთარი სულის ცხონებაა, მეორე კი, მასთან განუყოფელი - მათ ხელმძღვანელობას მინდობილი სულის გადარჩენა. "ეკრძალენით უკუე თავთა თქუენთა და ყოველსავე სამწყსოსა, რომელსა-ეგე თქუენ სულმან წმიდამან დაგადგინნა მოღუაწედ და მწყსად ეკლესიასა უფლისა ღმრთისასა, რომელი მოიგო სისხლითა თვისითა" (საქმ. 20, 28). ასეთია მთავარი წესი სამღვდელო მსახურებისა.

link

ისინი, რომლებიც ჩქარობენ სულიერი მოძღვრები გახდნენ, თუმცა თავად მრავალი სულიერი ტოქსინი გააჩნიათ, ემსგავსებიან უმწიფარ მწკლარტე კომშს, რომლისგანაც, რაც უნდა ბევრი შაქარი დააყარო, კარგი მურაბა ვერ გამოვა, ხოლო თუ მაინც გამოვიდა მურაბა, მალევე ამჟავდება. გულში ჩამწვდომი სიტყვები და დიდი ჭეშმარიტებები მაშინ იძენენ ფასს, როცა ჭეშმარიტი ბაგეებიდან გამოდიან, და მათ მხოლოდ ის სულები იტევენ, რომლებსაც კეთილი განზრახვა გააჩნიათ და აგრეთვე წმინდა გონების მქონე დიდი ადამიანები არიან.

link

როდესაც ხედავს ზოგიერთ მოძღვარს, რომელიც არ შეეფერება სამღვდელო ხარისხს, მრევლიდან მრავალი ხშირად გაურკვევლობაში ვარდება იმის გამო: არის თუ არა მადლმოსილი ის ღვთისმსახურება, რომელსაც ის აღასრულებს? ასეთ ერისკაცთა დასამშვიდებლად და სანუგეშოდ მოვიყვან წმიდა იოანე ოქროპირის შენიშვნას: "მღვდელი მხოლოდ პირს აღებს, ყველაფერს კი ღმერთი აღასრულებს". წმიდა იოანე ოქროპირის ეს შენიშვნა მართლაც ჭეშმარიტებაა. მთესველი ხშირად უსუფთაო ხელით თესავს მარცვალს. ამის მიუხედავად, ყანა, ღვთის წყალობით, უხვ მოსავალს იძლევა.

link

მეუფე ანტონი (ბლუმი) ჭეშმარიტი მოძღვრის მსახურებას წმიდა იოანე ნათლისმცემლის მისიას ადარებს. მოძღვარს ადამიანები უფალთან უნდა მიჰყავდეს და არა საკუთარ თავთან; მღვდელი არ უნდა ამაყობდეს იმით, რომ მასთან მრავალი ადამიანი დადის. უმრავლესობა ამ ადამიანებისა სულიერად გამოუცდელია: ისინი, სხვადასხვა განსაცდელით შეწუხებულნი, ნუგეშსა და თანადგომას ეკლესიაში ეძებენ. მათთან მიმართებაში სასულიერო პირი უფლის მადლის გამტარი უნდა იყოს და არა საკუთარი იდეების მქადაგებელი; იგი ადამიანებს არა საკუთარი თავის, არამედ ქრისტეს, ეკლესიისა და სახარების გარშემო უნდა კრებდეს.

link