link

link

link

link

link

link

link

უნდა მივიღოთ თუ არა სხვების რჩევები?
ამისათვის წმინდა ემბაზიდან მოვლენილი ერთი მფარველი ანგელოზიც კმარა. მრისხანე ადამიანს ნუ დაუჯერებ. ქალწულობის დამცველს კი სულიწმიდის მადლი ლოცავს; მთავარია, გონება გქონდეს და სახარებას კითხულობდე

link

არა ყოველთვის უნდა უჯერებდეს კაცი სხვის შეგონებას, რჩევას, არამედ თავისი ჭკუით და გამოცდილებით უნდა იქცეოდეს უმეტეს ნაწილად. როდესაც კაცი ყოველთვის სხვის შეგონებას და რჩევას უჯერებს, ყოველთვის ისე იქცევა, როგორც სხვები აჩვენებენ და ეტყვიან, ამით იგი ამტკიცებს თვის სუსტ, უღონო ხასიათს. ფრიად საჭირო და სასარგებლო არის, ძმანო ჩემნო, კაცისათვის, როდესაც იგი არის თვითმდგომარე, ესე იგი მტკიცე, ურყეველი ხასიათისა. იგი დაემსგავსება კლდესა, რომელსა ვერ შეარყევს თვით უსასტიკესი ქარიშხალი. იგი მალე არ დაუჯერებს სხვების შეგონებას და რჩევას, არამედ პირველად, თავისი ჭკუით ასწონის ყოველს საქმეს, გარემოებასა და რჩევასაც სხვებისას, და მერმე რომელიც უმჯობესია მათგან მიიღებს, და სხვათა არ შეიწყნარებს. ქვეყანაზე ათასში ერთი არ იპოება ისრეთი მართალი, პირმოუთნელი, უანგარო კაცი, რომელიც თავის მოყვასს აძლევდეს რჩევას, ანუ შეგონებას გულწრფელად და უანგაროდ; ამისთვის გონიერმან კაცმან ყოველივე ნათქვამი კი უნდა მოისმინოს, არამედ არა ყოველივე დაიჯეროს და აღასრულოს. ერთი სიტყვით, სუსტი ხასიათის მექონი კაცი ყოველთვის არის წარმატებული მოყვასების რჩევით, ვითარცა მტვერი, რომელი აღგავის ქარმან; გარნა გონიერი და თვითმდგომარე ხასიათის კაცი, ვითარცა კლდე, შეურყეველი თვით უსასტიკესის ქარიშხალისაგან. პირველი ვერც ერთ კეთილს და მადლიანს საქმეს ვერ იქმს ქვეყანაზე, რადგანაც კეთილ საქმეს უნდა ღონე და მოთმინება, მეორე კი, თუ ხასიათის სიმაგრისა თანა კეთილი მიმართულება აქვს და ღვთისმოყვარეობა, რასაც კეთილს საქმეს დაიწყებს – აღასრულებს და მრავალს ნაყოფს გამოიღებს.

link

link