პირველ მადლს, როგორც ვთქვით, გრძნობა–მოქმედება ჰქვია და იგი განწმენდელია, რადგან მლოცველმა

პირველ მადლს, როგორც ვთქვით, გრძნობა–მოქმედება ჰქვია და იგი განწმენდელია, რადგან მლოცველმა ღმერთაებრივი მოძრაობა–მოქმედება იგრძნო საკუთარ თავში.
    მეორეს განმანათლებელი ეწოდება. მისით იღებს ადამიანი ცოდნის ნათელს, აღიყვანება ღმერთის ჭვრეტაში. არა სინათლე, არა წარმოდგენები, არა ხატები, არამედ გონების გაცისკროვნება, გულისსიტყვათა სიწმინდე და ცნებათა სიღრმე. ეს რომ მოვიდეს, მლოცველს უნდა ჰქონდეს სრული მდუმარება და ჰყავდეს უხიბლო მოძღვარი.
    მესამე მდგომარეობა – მადლის მოფენა, ყოველივე იმის შემდეგ, რაც იყო, სრულყოფილების მადლია, რომელიც უდიდესი ნიჭია.