ღვთის მადლით ბოძებული წყალობა, საკუთარი ცოდვილიანობის მთელი სისავსით შეგრძნება და გაცნობიერებაა, რაც

ღვთის მადლით ბოძებული წყალობა, საკუთარი ცოდვილიანობის მთელი სისავსით შეგრძნება და გაცნობიერებაა, რაც ყველა დანარჩენ წყალობას აღემატება. ეს სულს ამ წყალობათა მისაღებად ამზადებს. რადგან სულს არ ძალუძს ამ „საჩუქრის“ მიღება, სანამ სულის სიგლახაკის ნეტარ მდგომარეობაში არ შევა.