ცოდვათა აღიარება დასაბამია სულის შემკობა-გამშვენიერებისათვის, რაც იმას ნიშნავს, რომ მონანიების

ცოდვათა აღიარება დასაბამია სულის შემკობა-გამშვენიერებისათვის, რაც იმას ნიშნავს, რომ მონანიების შედეგად ადამიანმა თავისი სული განამზადა მაცხოვნებელი თესლის - საღმრთო სიტყვის მისაღებად, რომელიც მხსნელად ეძლევა ადამიანს.