ვინც ყველაფერს უბრალოდ, კეთილი ზრახვებით აკეთებს და ყველა თავის განზრახვას სულიერ მამას უზიარებს,

ვინც ყველაფერს უბრალოდ, კეთილი ზრახვებით აკეთებს და ყველა თავის განზრახვას სულიერ მამას უზიარებს, ამასთანავე უაღრესად სიმდაბლემოსილი დარწმუნებულია იმაში, რომ კარგი არაფერი გააჩნია – თუმც კი დიდი მოშურნეობით მოსაგრეობს – თავის თავში უდიდეს სულიერ საგანძურს იმარხავს, რომლის შესახებაც არც თვითონ იცის და არც სხვებმა; ამიტომაც მისგან არ იფლანგება, და სხვებისგან არ წარიტაცება.