51. ბოროტება, შეცნობილი სულის მიერ, უმყრალესი მხეცისებრ მოიძაგება, ვერშეცნობილი კი შეიყვარება იმისგან, ვინც მის შესახებ უმეცარია და ვისაც შემდეგ ატყვევებს იგი, იმონებს რა თავის მეტრფეს, რომელიც, გაუბედურებული და უბადრუკი, ვერ ხედავს და ვერ ცნობს თავისთვის სარგოს. პირიქით, იმას ფიქრობს, რომ ბოროტება ამშვენებს მას, და ამით ხარობს