სულიერი მოძღვრის რჩევები მორჩილისადმი

როცა მორჩილი მოძღვრისგან სხვადასხვა თემაზე რჩევებს ისმენს, ამას უბრალო რჩევად ნუ მიიღებს. არსებითად ეს მცნებაა, თუნდაც პირდაპირ ასე არ ერქვას. ვთქვათ, მოძღვარი მორჩილს არიგებს და ეუბნება: „შვილო, აღასრულე მორჩილება და ილოცე. ბოროტი გულისსიტყვები მოსვლისთანავე განაგდე შენგან, რადგან რაც უფრო დიდხანს გააჩერებ მათ, მით უფრო წაბილწავენ ადგილს. დიდი ხნის შემდეგ თუნდაც წავიდნენ, თავიანთ კვალს და ლაქას მაინც დატოვებენ“; და კიდევ: „თუ ტალანდო რეკავს, მაშინვე ჩამოდი ეკლესიაში“; ან: „ეკლესიაში უმიზეზოდ ნუ გადაადგილდები, არამედ შენს სტასიდზე მოთმინებით იდექი და შენი ადგილი მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში დატოვე“.
როცა მონაზონი არ ემორჩილება იმას, რასაც მოძღვარი დარიგებისა და შეგონების სახით ეუბნება, ის ურჩობს. ნუთუ მოძღვარმა აშკარად უნდა უთხრას: „გიბრძანებ გააკეთო ესა და ეს“, რომ შეეშინდეს და დაემორჩილოს? რა თქმა უნდა, არა. ბრძანება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევაში გაიცემა.