აი, ჭეშმარიტება, სიცრუის შემმუსვრელი და მძლეველი!

ღვთაებრივი ჭეშმარიტება ძლიერი საყვირივით ჭექს და ყვირის: „ამაოება ამაოებათა, ყოველივე ამაო“ (ეკლ. 1, 2). „რად სარგებელ არს კაცისა, უკუეთუ შეიძინოს სოფელი ესე ყოველი და სული თვისი იზღვიოს? ანუ რა მისცეს კაცმან ნაცულად სულისა თვისისა?“ „მოიხსენებდი უკანასკნელსა შენსა და უკუნისამდე არა სცოდო“. „არა დაადგრების სიმდიდრე, არცა თანა-წარყუების დიდება, რამეთუ მოიწია სიკუდილი, და ესე ყოველი მყის იავარ-ყო“.
აი, ჭეშმარიტება, სიცრუის მედგარი შემმუსვრელი და მძლეველი!