ავტორი:
წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)
თემა: სისუსტე
კაცი, რომელიც თავის თავს აღარ ეკუთვნის, თავის კარგს და პატიოსანს აზრს და სურვილს ვერ აღასრულებს, არამედ აჰყვება სხვის ცუდს, მავნებელს შგონებასა, იგი შეიქმნება სათამაშო ყოვლისა მცბიერისა და მზაკვარისა მოყვასისა. მას აღარ გამოადგება არც ჭკუა თვისი, არც სწავლა, არც კეთილი მიდრეკილება და თვისება. არა ამაოდ არის თქმული: „მოეც ღმერთო, ძალი სიკეთესა ჩემსა“. თუ ძალი და ღონე არა აქვს კაცსა, კეთილიც რომ იყოს, და ყოველთვის კეთილს ეძებდეს, მაინც ვერაფერს კეთილს ვერ აღასრულებს, არამედ იქმნება წარტაცებული ბოროტთა კაცთა მიერ.