link

61. მადლი ქრისტეს მიერ ნათელღებულებს საიდუმლოდ ენიჭებათ, მოქმედებს კი ეს მადლი მცნებათა აღსრულების შესაბამისად. ამიტომ, ერთი მხრივ, მადლი არ წყვეტს ფარულად შეწევნას ჩვენსას, მეროე მხრივ კი ჩვენზეა დამოკიდებული ძალისამებრ სიკეთის ქმნა.

link

116. ისევე როგორც მიწაზე დადენილი წვიმა მცენარეებს მათთვის ბუნებრივ თვისებას მიუბოძებს, კერძოდ ტკბილებს სიტკბოს, მწარეებს კი სიმწარეს, ამგვარადვე მადლიც, მორწმუნეთა გულებზე ცვალებადობის გარეშე მიტყორცნილი, სათნოებათა შესაბამის მოქმედებებს მიჰმადლებს მათ.

link

როცა მადლი მოვა, მაშინ ბოროტის ყოველგვარი ჩანაფიქრი წყდება, რადგან მადლი აუქმებს მათ.
იგი მოდის, როგორც მსუბუქი ქროლვა, როგორც კეთილსურნელოვანი სულმცირე სუნთქვა. თავიდან მოაკვდინებს ხორცს, განაცხოველებს სულს, განანათლებს გონებას. დაბოლოს, როცა მოვა, თავად განსწავლის ადამიანს

link

63. კიდევ, დაფარულია იგი (სულიწმინდის მადლი) მოყვასის შეგონებებში, ზოგჯერ კი კითხვისას მოედევნება აზრს და ბუნებრივი კანონზომიერების შესაბამისად თავის ჭეშმარიტებაში განსწავლის გონებას. ამიტომ, თუ არც ამ ნაწილობრივი კანონზომიერების ტალანტს დავფარავთ, დანამდვილებით შევალთ უფლის სიხარულში (მთ.25.14–30).

link

28. არსებობს მოქმედება მადლისა, რაც უცნობია სულიერად ჩვილთათვის, და არსებობს მოქმედება უკეთურებისა, ჭეშმარიტებას მიმსგავსებული, თუმცა სჯობს ნურც შევეტკბობით მათ (რადგან იქნებ საცთურია) და ნურც შევაჩვენებთ (რადგან იქნებ ჭეშმარიტებაა), არამედ ყოველივე სასოებით განვუკუთვნოთ უფალს, რადგან სწორედ მან უწყის სარგებელი ორივე მათგანისა.

link

18. როდესაც გონება განიძარცვავს „ძველ ადამიანს“ და შეიმოსავს იმას, რომელიც მადლისაგანია (ეფეს. 4.22–24), მაშინ იგი ლოცვის ჟამს განჭვრეტს აგრეთვე თავის შენივთულობას (ე.ი. ბუნებრივ მდგომარეობას, აგებულებას, შერთულობას, თანაშეწყობილობას), „საფირონსა“ და „ციურ ფერს“ მიმსგავსებულს, რასაც წერილი „ღვთის ადგილსაც“ უწოდებს, მოხუცებულთაგან დანახულს სინაის მთაზე (გამოსლ. 24.10).

link

როცა ხედავ, რომ მადლი მოქმედებს და შენი სული იხარებს და უნებლიეთ ცრემლი გდის იმ მოწყალებათა გამო, რომლებიც ღმერთმა გიბოძა, თუ ლოცვაზე ხარ, იდექი; თუ დგახარ, არ გაინძრე; თუ ზიხარ, ადგილზე დარჩი; თუ ლოცულობ, ილოცე ჩვილი გულისსიტყვის გარეშე და მიიღე სულის უხვი წმივა, რამდენიც არ უნდა დაგაწვიმოს. რადგან, თუ მუშაობის დროს მოგისწრებს, შენ კი ლოცვაზე დადგები, მაშინ შეწყდება. მას სურს, რომ იქ დარჩე, სადაც მან გპოვა. რათა შენ არ იყო "ოსტატი" მადლის მიმართ. მას სურს შენს გულისსიტყვას ასწავლოს, რომ არასდროს არ დაუჯეროს საკუთარ თავს, ვიდრე ამ ცხოვრებაში ხარ

link

სულიტ უფალში მყოფობა, რაც შინაგანი საქმიანობის არსია, ჩვენზე როდია დამოკიდებული. უფალი თავად მოიხილავს სულს, სულიც არ შორდება მას, ხარობს მის წინაშე და თბება მისით. როგორც კი უფალი გვერდზე გადგება, სული ცარიელდება და ვერ ხელეწიფება კეთილი სტუმრის ხელახლა დაბრუნება. უფაი გვტოვებს სულის გამოსაცდელად, ხდება ხოლმე, მიგვატოვებს და გვსჯის არა გარეგნული საქმეების, არამედ იმის გამო, რომ სულმა ღვთისათვის რაღაც არასათნო მიირქვა. უფალი თუმცა გამოსაცდელად განგვეშორება, მაგრამ როგორც კი სულს გაუჭირდება და უხმობს მას, ის მალევე ბრუნდება უკან. ეს ხდება მაშინ, როცა სული ცოდვას შეიცნობს, შეინანებს, დაიტირებს და ეპიტემიებსაც განასრულებს.

link

თუ ღმრთის მადლი არ გაანათლებს ადამიანს, მხოლოდ სიტყვათაგან, რამდენიც არ უნდა ელაპარაკო, სარგებელი არ იქნება.
რაღაც დროის მანძილზე გისმენს, მეორე წუთს კი კვლავ თავისას უბრუნდება დატყვევებული. მაგრამ თუკი მაშინვე, სიტყვასთან ერთად მადლიც იმოქმედებს, მაშინ იმ დროს ადამიანის კეთილ განზრახვაში ცვლილება ხდება. და იმ დროიდან არაჩვეულებრივად იცვლება მისი ცხოვრება. მაგრამ ეს იმათში ხდება, ვისაც სმენა და სინდისი არ გაუსასტიკებია. მაგრამ თუკი მსმენელები მსმენელები ურჩობაში რჩებიან თავისი ბოროტი ნებით, მათ თუნდაც დღე და ღამე ელაპარაკო, თუნდ მამების სიბრძნე ყურებში შთაასხა, თუნდ სასწაულები აღასრულო მათ თვალწინ, თუნდ ნილოსის დინება მიაქციო მათკენ, ერთ წვეთ სარგებელსაც ვერ იღებენ

link