ლოცვის აუცილებლობა, სარგებლიანობა და სიტკბო სრულად იციან ზეციურმა სულებმა, ხედავენ და გრძნობენ და ამიტომ დღედაღამ (ამოკ. 4, 8), განუწყვეტლივ ადიდებენ უფალს და ლოცვით უერთდებიან მას. "ზეცის ბინადართა ლოცვით დაღლა, - წერს ერთი წმიდა მამა, - იგივეა, რაც ის, რომ ჩვენ სუნთქვით დავიღალოთ".

link

26. ყველა გონიერი და ჭკვიანი არსება ორად იყოფა, ე.ი. ანგელოზურ და ადამიანურ არსებად. მთელი ანგელოზური სამყარო კვლავ ორ მთავარ ზნეობრივ დაჯგუფებად და ნაწილად იყოფა: წმინდად და არაწმინდად, ე.ი. წმიდა ძალებად და არაწმიდა ანგელოზებად; მთელი კაცთა მოდგმა კი მხოლოდ ორ ნაწილად, ე.ი. ღვთისმოსავებად და უკეთურებად იყოფა.

link

ანგელოზი, რადგან ანგელოზია, ყოველთვის განაფენს თავის ირგვლივ იმას, რაც მას გააჩნია: სიხარულსა და ზეციურ მხიარულებას, ხოლო ანგელოზის სახელით შენიღბული დემონი შფოთს აფრქვევს (იმას, რაც მას გააჩნია) ან ოდნავ აღელვებს გულს ხორციელად, რათა სული ხორციელი სიამტკბილობით მოხიბლოს და წარმოუდგენს თითქოს იგი სულიერი, ღვთაებრივი იყოს.

link

მდაბალი ადამიანი, თუნდაც გამოუცდელი იყოს, მაინც შეძლებს ღვთის ანგელოზის ეშმაკისაგან განსხვავებას, რადგან თვითონ სულიერად სუფთაა და ანგელოზებს ენათესავება; ხოლო ეგოისტი და ხორციელი ადამიანი არა მხოლოდ იოლად იხიბლება მზაკვარისაგან, არამედ თვითონაც გადასცემს სხვას ამ მზაკვრობას და ხორცისმიერ სიყვარულს და თავისი სულიერი მიკრობებით სხვა უძლურ სულებსაც ვნებს.

link

62. როდესაც ხშავ სახლის კარებს და მარტო რჩები, იცოდე, რომ თანამყოფია შენთან ის ანგელოზი, ღმერთმა რომ განუჩინა ყოველ ადამიანს, რომელსაც ბერძნები "სახლის ანგელოზს" უწოდებენ. მარადმღვიძარეა იგი და მოუცთუნებელი; ყოველთვის შენთან თანამყოფია, ყველაფერს ხედავს და სიბნელისგან არ ბრკოლდება. მასთან ერთად ხედავდე [ხედავდე] ღმერთსაც, რომელიც მყოფობს ყველა ადგილას, რადგან არ არსებობს ადგილი ან რაიმე ნივთი, მასში რომ ღმერთი არ მკვიდრობდეს, როგორც ყოველთა უდიდესი და თავის ხელში ყოვლის მომცველი

link

32. წმიდა ძალნი ერთმანეთისადმი განათლების გადაცემით ადამიანის ბუნებასაც გადასცემენ მათში არსებულ სიკეთესა და ცოდნას. სიკეთეში უგულისხმება ღმერთს მიმსგავსებული სიკეთე, რომლითაც თავის თავსაც სიკეთეს უყოფენ, ერთმანეთსაც და მათზე მდაბალ არსებებსაც, რითაც მათ ღვთივსათნოს ხდიან; ცოდნას კი იმისას გადასცემენ, რომ ღმერთი უზენაესია, რამეთუ "შენ, - ამბობს წინასწარმეტყველი, - უფალო უკუნისამდე ჰგიე" (ფს.91, 9). ისინი ან ხორციელ არსებათა შესახებ ასწავლიან რაღაც უღრმესს, ან უხორცო არსებათა შესახებ რაღაც უზუსტესს, ან განგების შესახებ რაღაც უცხადესს, ან სამსჯავროს შესახებ უგარკვეულესს.

link

-აქ რატომ დგახარ და ტირიხარ? - ჰკითხა ღირსმა ნიფონტმა ერთ ჭაბუკს, რომელიც საროსკიპოს კარებთან იდგა და მწარედ ტიროდა.
-მე უფლის ანგელოზი ვარ, - მიუგო ჭაბუკმა, - მოვლენილი ცათაგან იმ ადამიანის მფარველად, რომელიც ბოროტად ცხოვრობს და აი, უკვე რამდენიმე დღეა, ამ საძაგელ სახლში დამღუპველ ცოდვას მისცემია. აქ იმიტომ ვდგავარ, რომ არ ძალმიძს, მივუახლოვდე და შევეწიო მძიმე, შეუნანებელ ცოდვილს; ცრემლსაც იმის გამო ვღვრი, რომ სინანულის გზაზე მისი დაყენების იმედი აღარა მაქვს

link

link

ამბა ლეონტიმ, წმიდა თეოდოსი დიდის კინოვიის წინამძღვარმა, თავის მოწაფეებს მოუთხრო:
"ერთ კვირა დღეს ეკლესიაში მოვედი, რათა უფლის წმიდა საიდუმლოთ ვზიარებოდი. ტაძარში შესულმა ვიხილე ანგელოზი, რომელიც საყდრის - ტრაპეზის მარჯვნივ იდგა. სახილველით შეძრწუნებული ტაძრიდან გამოვედი და ჩემს სენაკში განვმარტოვდი. და ისმა ხმა ჩემდა მომართ: "იმ დროიდან, როცა ეს საყდარი იკურთხა, ნაბრძანები მაქვს, განუშორებლად ვიმყოფებოდე მის გვერდით!"

link

link