link

მესმა მე, ვითომც თქვენ შორის იყოს მკითხაობა. წმიდანი მამანი აღუკრძალავენ ესე ვითართა ზიარებასა, და ვინც მივა მკითხავთან, იმას თითქმის სჯულზედ უარი უთქვამს. ვინც ჭკვიანურად იფიქრებს და კარგად გამოსცდის, იგი მალე მიხვდება, როგორ ატყუებენ მკითხავები მოკლე ჭკუის კაცთა. ბევრი გამიგონია მე მათგან წახდენილი კაცი და ბევრი ავადმყოფი მათითა უმეცრებითა მომკვდარიყოს.

link

link

ნუ იფიქრებთ, რომ მხოლოდ სხვები არიან ცოდვილები, ჩვენ კი, მადლობა ღმერთს არ ვჯადოქრობთო. ვისაც ოდესმე მკითხავისთვის მიუმართავს, შელოცვით უმკურნალია, ან თვითონ შეულოცავს ვისმესთვის, ანდა ურჩევია – მიმართე მკითხავსო, არანაკლებ შეუცოდავს, ვიდრე თვით ჯადოქარს, ვინაიდან დაუტოვებია რწმენა უფლის ძალისა და შემწედ დაუსახავს გრძენული. ზოგი იტყვის: „ის ხომ ლოცვას წარმოთქვამდა და პირჯვარსაც ისახავდა?“ ყური უგდეთ, რას ამბობს წმინდა მამა იოანე ოქროპირი: „წმინდა სამების სახელსაც წარმოთქვამენ მისნობისას, წმინდანებსაც მოიხმობენ და ჯვარსაც სახავენ. განეშორეთ მათ“. ვინც გრძნეულს მიმართავს, ეკლესია ხუთი–ექვსი წლით განაყენებს მას წმ. ზიარებისაგან. ეკლესიის მიერ სნეულებათა და უძლურებათაგან საკურნებლად დადგენილი გვაქვს ისეთი საიდუმლო, როგორიცაა ზეთისცხება; გვაქვს აგრეთვე უდიდესი სიწმინდე – ნაკურთხი წყალი, არტოსი (სააღდგომო პური), და ბოლოს – ზიარების საიდუმლოთი ვუერთდებით თვით უფალს.

link

სცოდავენ გრძნეულები, მკითხავები, რომელთაც მიატოვეს უფლის ძალის რწმენა და ირწმუნეს ქმნილებათა იდუმალი ძალებისა, განსაკუთრებით კი ბოროტი სულებისა და მათთან კავშირის მეშვეობით ცდილობენ სხვათა საზიანოდ მოქმედებას. თუ თქვენ შორის ასეთი ცოდვილები არიან, მწარე ცრემლით უნდა შეინანონ უფლის წინაშე. გრძნეულებაში მონაწილე პირს ეკლესია, მკვლელების თანაბრად, განაყენებს ოცი წლით, ხოლო გულგაქვავებულებსა და მოუნანიებლებს კი სრულიად განაგდებს. იმით ნუ დაიმშვიდებთ თავს, რომ დღეს ყველას შეუძლია შეაბიჯოს ტაძარში და მიეახლოს წმინდა ბარძიმს. ადამიანის, მოძღვრის მოტყუება შესაძლებელია, ღმერთს კი ვერავინ მოატყუებს. ადრე ვთქვით, თუ როგორ შეიძლება კაცმა თავი შინაგანად განაგდოს ეკლესიისაგან. თუ ასეთი რამ დაგემართა, სხეულით გინდ ყოფილხარ ტაძარში და გინდ არა, მადლი მაინც განშორებულია შენგან. ამის ყველაზე მწარე მაგალითია ასეთი სულისკვეთებით ზიარება ქრისტეს წმინდა საიდუმლოსთან. ეს იუდასმიერ ზიარებას უდრის.

link

link

დაუთმეთ საყვარელნო სულგრძელებით და ნუ წარხვალთ უძლურებისათვის კითხვად და კურნებად გრძნეულთა და მისანთა, არამედ მადლობით შეიწყნარეთ ყოველი განსაცდელი მომავალი, ვითარცა იობ მართალმან ღმრთისათვის შეიწყნარნა ყოველნი ჭირნი, და დახსნაი გუამისაი, და არა მივიდა იგი კითხვად და კურნებად მისანთა და გრძნეულთა, და არცა შემლოცველთა და არცა წიგნის მწერალთა, რომელი-იგი ყელსა გამოაბიან. რამეთუ ესე ყოველი ეშმაკისა ღონე არს კაცთა საცთურისათვის. რამეთუ რაჟამს კაცი დასნეულდის, მიისწრაფინ მისანთასა. ვაი არს მათა, რომელნი შელოცვით კურნებასა ეძიებენ და წიგნის წერით - სიცოცხლესა, რომელი არა ბრძანა ღმერთმან საქმედ, არამედ განშორებად მისგან ჯერ-არს ჩუენდა, რაითა ოდეს უძლურებაი და განსაცდელი შეგვემთხვიოს, რაითა ღმრთისა, დამბადებელისა ჩვენისა მივივლტოდით და იგი მხოლოი შემწე ვიყოთ და ვილოცვიდეთ ეკლესიათა შინა მისთა, და მეოხ ვიყოფდეთ წმიდათა მოწამეთა ტაძართა შინა მათთა სრულითა სარწმუნოებითა, და ღმერთი არს მკურნალი ჩვენი. უკუეთუ ინებოს, განმკურნეს, და თუ ინებოს, დამიტევნეს უძლურებასავე შინა, რომელი მომცა ჩუენ უმჯობესისათვის ჩუენისა, ვითარცა მან უწყის

link

რამდენიმე წლის წინ სოფ. ბერშვეთში ვისვენებდით ნათესავებთან. ერთ ღამეს ჩემს დას მამა გაბრიელი ესიზმრა, რომელიც იმ სახლის შემოსასვლელთან კუთხეში იდგა, ხელში ჩამწვარი სანთლები ეჭირა და ჩემს დას მკაცრად ეუბნებოდა, ეს სანთლები აქედან მოაშორეთო. ვერ მივხვდით, რას ნიშნავდა ეს სიზმარი - სანთელი ხომ ერთ-ერთი საეკლესიო სიწმინდეა. როდესაც ეს სიზმარი იქაურ მეზობელს ვუამბეთ, მან გვითხრა: სანამ თქვენ ჩამოხვიდოდით, აქ თქვენი ახლობელი ქალი რომ ცხოვრობდა მცირე ხნით, ის მკითხაობდა სანთლებითო. მან მიგვიყვანა სახლის სწორედ იმ კუთხეში, სადაც სიზმარში მამა გაბრიელმა მიგვანიშნა. კედლის მოფარებულ ადგილას ჯერ კიდევ იყო შემორჩენილი ჩამწვარი სანთლების ნაკვალევი. კედელი გავწმინდეთ. ასე დაგვიცვა მამა გაბრიელმა უკეთური ძალისგან.

link

link

ერთ სავანეში ცხოვრობდა ყოველგვარი სათნოებით შემკული ბერი, რომელსაც ძმები პატივს მიაგებდნენ. სამწუხაროდ, ის ყოველთვის უჯერებდა სიზმრებს.
მაცდური სული მუდამ ხარობს, როდესაც აღმოაჩენს ადამიანის სუსტ მხარეებს, რომლითაც მასზე გამარჯვება შეუძლია. ამიტომ ბოროტი სული მთელი თავისი ჯოჯოხეთური ძალებით შეიარაღდა ბერის წინააღმდეგ.
ყოველ ღამით, როდესაც ბერი ლოცვის დასრულების შემდეგ ჩაიძინებდა, კაცთა მოდგმის მტერი მას სიზმრებს ჰგვრიდა; თავდაპირველად უვნებელს, რათა უფრო მეტად ეცდუნებინა საბრალო; და როგორც არ უნდა განემარტა ჩვენება, ყოველი სიზმარი ცხადდებოდა. ბოლოს, როდესაც მზაკვარმა სულმა დაინახა, რომ გზააბნეული ბერი ყველაფერს იჯერებდა, ერთ ავადსახსენებელ ღამეს მომავალი ცხოვრება წარმოუდგინა: წარმოუსახა, რომ მოციქულები, მოწამეები, ღირსი მამები და ქრისტიანები საშინელ წყვდიადში ისხდნენ და სასოწარკვეთილებისგან იტანჯებოდნენ; მეორე მხარეს კი, წინასწარმეტყველებთან და ძველ პატრიარქებთან ერთად, ხარობდა ებრაელი ერი, მამა ღმერთი კი თავისი ბეჭდით მათზე მიუთითებდა და ამბობდა: "აი ჩემი შვილები!".
ბერს საშინელებისგან გამოეღვიძა და ყოველგვარი დაფიქრების გარეშე პალესტინაში, იუდეველთა საცხოვრებელში წავიდა. იქ მან წინადაიცვითა და ქრისტეს მკვლელების მოშურნე დამცველი გახდა.
მაგრამ ღმერთი რამდენადაც დიდხანს ითმენს, იმდენადვე მართლმასაჯულია: სამი წლის შემდეგ მას ისეთი მძიმე სნეულება შეეყარა, რომ ძვლებიც კი დაულპა და საშინელ ტანჯვაში დალია სული.
ვინც ბრმად უჯერებს სიზმრებს, ის არანაკლებ სცოდავს, ვიდრე კარტზე მკითხაობით შესცოდავდა. უმჯობესია, ზეციურ ჩანაფიქრს მიენდო და არ დაუჯერო იმას, რაც ხშირად გზააბნეული წარმოსახვის ნაყოფია

link