36. ვინც ხოტბათა ნიაღვარში ცილისწამებასა და ძაგებას ფარავს, ამგვარი ვინმე ძნელად გამოსავლენია უმარტივესთათვის. მისი მსგავსია, აგრეთვე, ის, ვინც ცუდმედიდობს თავმდაბლური სახით. ესენი თუმცა კარგა ხანს ახერხებენ მზაკვრულად გადასძლიონ ჭეშმარიტება სიცრუით, მაგრამ მიშვებულები ბოლოს საქმეთა მიერ იმხილებიან.
104. იმგვარად უნდა გვძულდეს ვერცხლისმოყვარეობა, ცუდმედიდობა და სიამეთნდომა, როგორც ბოროტებათა დედები და სათნოებათა დედინაცვლები.
105. სწორედ მათ გამო განგვეწესა, რომ არ გვიყვარდეს სოფელი და სოფლისაგანნი (I იოან. 2.15), თუმცა არა იმიტომ, რომ განუსჯელად მოვიძაგებდეთ ღვთის ქმნილებებს, არამედ იმსათვის, რომ ზემოხსენებული სამი ვნების მიზეზები აღმოვიკვეთოთ.
საუბედუროდ, ხშირად მოხდება, რომ კაცი გულდიდია მით, რაიცა მას არ ეკუთვნის, რაც სხვისგან სამოწყალოდ მიუღია, ან თავის თავს შეადარებს მათ, რომელნიც მასზე უარესნი არიან და მით გულდიდობს. რაიცა ვართ, ღვთისაგან ვართ; რაც გვაქვს, ღვთისაგან ანუ სხვათა კაცთაგან გვაქვს. მაშ, რისთვისღა უნდა ვიყოთ გულდიდნი? შენზე უჯობეს კაცს უნდა შეამსგავსო შენი თავი და არა შენზედ უარესს. თუ კარგად გამოიკვლევ რა გაკლია, შენ იმით ვეღარ იქმნები გულდიდი რაიცა გაქვს.
100. გონება ბრმავდება ამ სამი ვნებისგან, ვამბობ – ვერცხლისმოყვარეობისგან, ცუდმედიდობისგან და სიამეთმოყვარეობისგან.
101. ესენია „წურბელის სამი ასული“, თანახმად წერილისა, რომლებიც „სიყვარულით შეიყვარებიან“ მათი დედის – უგუნურების მიერ (იგავ. 30.15).
102. ცოდნა და რწმენა, – ჩვენი ბუნების თანააღზრდილები, – სხვა არაფრის გამო, თუ არა ზემოხსენებულთა მიზეზით დაჩლუნგდნენ.
103. გულისწყრომა, მრისხანება, ომები, მკვლელობები და ბოროტებათა მთელი დანარჩენი ჩამონათვალი მეტად გამძლავრდა ადამიანებში სწორედ მათ მიერ.