წინადაუსაბამო, დროისა და სივრცის გარეშე მყოფ ღმერთს აქვს ყოფიერება თავის არსში - იპოსტასური,

წინადაუსაბამო, დროისა და სივრცის გარეშე მყოფ ღმერთს აქვს ყოფიერება თავის არსში - იპოსტასური, პიროვნული ყოფიერება. ეს ღვთაებრიობის შინაგანი ცხოვრებაა, რომელიც აბსოლუტურ საიდუმლოს წარმოადგენს. ის დაფარული და მიუწვდომელია ანგელოზთათვის. ეს თვით ღვთაებრივი ბუნებაა, მიუდგომელ ნათელში მყოფი. მაგრამ არის ის, რასაც მადლს, უქმნელ ღვთაებრივ ენერგიას ვუწოდეთ - ძალები, რომლებიც ასევე წინადაუსაბამოა, მაგრამ შეუძლია ქმნილ სამყაროსთან შეერთდნენ და ჩვენს მიერ აღიქმებიან, როგორც თვისება და მოქმედება ღვთაებრიობისა.