ვსთქვათ მცონარება ან უსაქმურობა. თავდაპირველად კაცი ესრეთ იფიქრებს, რომელ ამ ცოდვას არ შეუდგება არცა

ვსთქვათ მცონარება ან უსაქმურობა. თავდაპირველად კაცი ესრეთ იფიქრებს, რომელ ამ ცოდვას არ შეუდგება არცა ერთი სენი და ვნება; გარნა ეს არ არის ესრეთ: კაცის ტანი და აგებულება ყოველთვის მოითხოვს შრომასა და მოძრაობასა; თუ კაცი დიდხანს დაშთა უძრავად და უსაქმოდ, უთუოდ ავად გახდება. ამაზედ კიდევ ის დაამატე, რომელ მცონარე კაცი მალე შთავარდება სიღარიბეში.