ქრისტიანობა სიყვარულის რელიგიაა; აი, რას ამბობენ წმ. მამები: ყოველი, რომელსა უყუარდეს, ღმრთისაგან შობილ არს (I იოანე 4,7); სიყუარული ნიშნავს ყოფნას ერთ სულად, ხოლო სიყუარული უფლისა, ამასთან ერთად გზაი არს განღმრთობისა" (წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი, ტ. II. გვ. 312).

link

თავისუფლების მთავარი არსი იმაში მდგომარეობს, რომ ამა თუ იმ პიროვნებამ თავისი სურვილით, გაცნობიერებულად, სიყვარულით დაუმორჩილოს თავისი ნება ღვთის ნებას, რათა მოხდეს ძალდაუტანებელი შეერთება და სრული დაქვემდებარება მისდამი, რისი შედეგიც არის შემოქმედთან მსგავსების მიღწევა, ანუ მადლისმიერი განღმრთობა.

link

წმ. ბასილი დიდის სიტყვით, - ადამიანი არის ქმნილება, რომელმაც მიიღო ბრძანება განღმრთობისა, მაგრამ ეს ბრძანება ადამიანის თავისუფლებაზე ძალდატანება როდია, ადამიანმა, როგორც თავისუფალმა და პიროვნულმა არსებამ, შეიძლება მიიღოს ან უარყოს ბრძანება ღვთისა. იგი რჩება პიროვნული თავისუფლების გვირგვინით შემოსილი იმ შემთხვევაშიც კი, როცა ძალიან შორდება ღმერთს და მაშინაც, როცა თავისი ბუნებით ღვთის მსგავსებასაც კი კარგავს.

link

ხშირად სვამენ კითხვას: რატომ შექმნაო გამჩენმა კაცი მხოლოდ ხატად თვისა? უკეთუ იგი იქნებოდა სრულყოფილი არსება, უკეთუ მსგავსება მისი შეესატყვისებოდა ხატებას მისას, იგი იქნებოდა ღმერთი. ეს გზა კი ადამიანს გასავლელი აქვს. მისი თვითსრულყოფისა და ღვთისმიმსგავსების პროცესში მონაწილეობა უნდა მიიღოს როგორც ღვთაებრივმა, ისე კაცობრივმა საწყისმა, რასაც ჩვენ ორი საწყისის სინერგიას ვუწოდებთ. მხოლოდ ამ შემთხვევაში ვლინდება ჩვენში თავისუფალი ნება.

link

ღვთისაგან მოვლენილი მუდმივი მწუხარება, უსიამოვნება და მისგანვე ბოძებული სულის შემუსვრილობა ისე უნდა მივიღოთ, როგორც განწმენდის უძლიერესი საშუალებები. ესენი თითქოს ჩვენი მასწავლებლები და ოსტატები არიან და თუ ნამდვილად არავინ გვყავს გზის გამკვალავი, მისი შეცვლა შეუძლლიათ, რასაც წარმატებით ახერხებენ კიდეც მორწმუნე და მდაბალი ადამიანები, რამეთუ ამ შემთხვევაში ღმერთია ხელმძღვანელი და ის უდავოდ ადამიანზე უბრძენესია. წმ. ისააკ ასურს ზედმიწევნით აქვს აღწერილი თუ როგორი თანმიმდევრობით შეჰყავს უფალს განსაწმედელი სული სულ უფრო და უფრო განმწმედელ მწუხარებაში და როგორ აღვივებს მასში შემუსვრილების გრძნობას. ჩვენ მხოლოდ რწმენა მოგვეთხოვება ღვთის განგებულებისა, ხალისიანი და მადლიერი მიღება ყოველივესი, რასაც ის გამოგვიგზავნის. უამისობა მწუხარებას განმწმედელ ძალას ართმევს, არ უშვებს მას ჩვენამდე და ჩვენი გულის სიღრმემდე... გარეგანი მწუხარებების გარეშე ადამიანს არ ძალუძს წინ აღუდგეს სიამაყეს და თავმომწონეობას, ხოლო შემუსვრილების ცრემლების გარეშე როგორ გათავისუფლდები ფარისევლური სამართლიანობის შინაგანი ეგოიზმისაგან? ის, ვისაც არ გააჩნია პირველი, მოციქულთა მიერ მემრუშეთაა მიჩნეული.

link

846. დიდი ბერის ბარსანუფის პასუხი საცხოვრებლის მამებისადმი.

ემმანუელი ნიშნავს: „ჩუენ თანა ღმერთი“. ამრიგად გამოიკვლიეთ საკუთარი თავი, სინამდვილეში ჩვენთანაა ღმერთი თუ არა. თუ ჩვენ ბოროტებას გავეშორეთ და მისი გამომგონებლის ეშმაკისაგან უცხონი გავხდით, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერთი. თუ ბოროტი საქმეების სიტკბო გამწარდა ჩვენთვის და ჩვენ კეთილი საქმეების და სამუდამოდ ზეცაში ცხოვრების სურვილი გვატკბობს, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერტი. თუ ყველა ადამიანს ერთნაირად ვუყურებთ და ყოველი დღე (სამწუხრო თუ მშვიდი) ჩვენთვის ერთნაირია, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერთი. თუ ჩვენი მოძულენი, ცილისმწამებელნი, შეურაცხმყოფელნი, უარმყოფელნი, ზარალის მომყენებელნი და მჩაგვრელები ისევე გვიყვარს, როგორც ჩვენი მოყვარულნი, რომლებიც გვაქებენ, შემონაწირებით უზრუნველგვყოფენ და გვიწყნარებენ, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერთი. ამ საზომს მიღწეული ადამიანის ნიშანი კი იმაში მდგომარეობს, რომ ასეთი ადამიანი ყოველთვის ღმერთთანაა, რამეთუ ღმერთიც ყოველთვის მასთანაა. ხოლო, თუ არც ღმერთია მასთან და არც ისაა ღმერთთან, მაშინ, გარდაუვალობის გამო, ის მოწინააღმდეგესთან უნდა იყოს. ხოლო აქედან მისთვის, ვისაც გონება აქვს, დანარჩენიც გასაგებია.

link

link