ავტორი:
წმ. იოანე ოქროპირი
თემა: ღვთისმსახურთა პატივი
სწავლა თ. მღვდელთა პატივისათვის.
საყვარელნო ძმანო! ვისწრაფოთ ყოველთა, რათა მადლი სულისა წმიდისა იყოს ჩვენთანა და მღვდელთა დიდითა პატივითა პატივ ვჰსცემდეთ. რამეთუ დიდ არს პატივი მღვდელთა და მათ აქვს მადლი სულისა წმიდისა, ვითარცა იტყვის მოციქული, ვითარმედ: "დაემორჩილენით წინამძღვართა თქვენთა". რამეთუ შენ ზრუნავ თავისა შენისა და, უკეთუ საქმენი შენნი ჰქმნე კეთილად, სხვათათვის არა რა ზრუნვა გაქვს. ხოლო მღვდელი, დაღაცათუ თვით სათნო იყოს და შენსა ცხოვრებასა არა კეთილად განაგებდეს, უკეთურთა თანა გეენიად წარვალს, და მრავალ გზის თვით კეთილად არნ, - და თქვენთა საქმეთათვის წარწყმდის, უკეთუ ყოველი, რომელი მისდა ჯერ-იყოს ქმნა მოსწრაფებისა, და არა ქმნას. ამისთვის უკვე ჯერ-არს, რათა პატივ-ჰსცემდეთ მღვდელთა, რამეთუ ესე მოასწავა მოციქულმან, ვითარმედ: "იგინი იღვიძებენ სულთა თქვენთათვის, რამეთუ სიტყვისა თანა-აძს მიცემა". ამისთვის ჯერ-არს, რათა პატივ-ჰსცემდეთ მღვდელსა, რამეთუ ესრეთ უმეტესად ძალ-უძს მოსწრაფება თქვენთვის. უკეთუ კვლავ თქვენ შეურაცხ-ჰყოფდეთ, ბოროტად ყოფად არს საქმენი ქვენნი და იგინიცა დაიხსნებიან შეწევნად თქვენდა. ისმინე, უფალი რაისა იტყვის, ვითარმედ: "საყდართა ზედა მოსესა დასხდენ მწიგნობარნი და ფარისეველნი. ყოველსა უკვე რაოდენსა გეტყოდენ ქმნად, იქმოდეთ". ხოლო აწ ვერ ვინ იტყვის, თუ მოსეს საყდარსა ზედა დასხდენ მღვდელნი, არამედ ქრისტესსა, რამეთუ მისი სწავლა აქვს. - არა ხედავა, რამეთუ მთავართა სოფლისათა ყოველნი მორჩილებენ, დაღაცათუ უმჯობეს მათსა იყვნენ? და უკეთუ რომელი კაცმან დაადგინოს, ესრეთ არს, ხოლო ღვთისა დადგინებულთა არა ჯერ-არსა პატივის-ცემა? რა უკვე სიტყვა აქვნდეს, რომელთადა ბრძანებულ არს, არა განკითხვა მოყვსისა, და იგი მღვდელთა აგინებენ და შეასმენენ? ხოლო ამას რა ვიტყვი, არა თუ ამისთვის, ვითარმედ, რომელნი მოუხდებიან მღვდელობასა არა ღირსებით, კეთილმცა იყვნეს, არამედ ფრიადცა საწყალობელ და ღირს ტანჯვისა არიან. არამედ მათთა სამწყსოსა არავე უხმს მათი შეურაცხ-ყოფა. რამეთუ უკეთუ შენ კეთილად იყო, მისისა ბოროტისაგან შენ არა რა გევნების. და უკეთუ ღმერთმან ვირისა (ვალამის შესახებ, ვირმა რომ ლაპარაკი იწყო) მიერ სწავლა გამოაჩინა და მოგვისა მიერ კურთხევა მოჰფინა, თქვენმცა არა მოგცა მადლი მღვდელთა მიერ და სული წმიდა მოგანიჭა. რამეთუ არცა წმიდა სიწმიდითა თვისითა მოიყვანებს მადლსა მას, არამედ მადლი იგი იქმს ყოველსავე. რამეთუ არათუ კაცი, მღვდელი, არამედ არცა ანგელოსი, არცა მთავარ-ანგელოსი, რომელი ყოველსავე განაგებს. ხოლო მღვდელი თვისსა ენასა ავასხებს და ხელსა მისცემს, რამეთუ რადმცა ეთნებოდა მადლსა მას მღვდლისა მიერ მორწმუნეთა ზედა. ამისთვის უკვე რომელთა ესე უწყით, ღვთისაგანცა გვეშინოდენ და მღვდელთა პატივ-ვჰსცემდეთ, რათა ესრეთ სასყიდელი მოვიღოთ ღვთისაგან, მადლითა უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესითა, რომლისა არს დიდება უკუნითი უკუნისამდე, ამინ
|
|
|
