ავტორი:
წმ. ნიკოლოზ სერბი(ველიმიროვიჩი)
თემა: მზერა
"თვალები სულების შეხვედრის წერტილია!" - თქვა ერთმა ბრძენმა. სულის თვალი სულში აღწევს: იგი სანთელს ჰგავს, რომლის საშუალებითაც ჩვენ მეორე სულს ვუახლოვდებით, რათა გამოვცადოთ და შევიცნოთ იგი.
როდესაც ბრმას ვყურებთ თვალებში - საპასუხო გამოხედვის ამაო მოლოდინში, ჩვენ რაღაც იდუმალ, შემაშფოთებელ გრძნობას განვიცდით, ისევე, როგორც გვაშინებს სიბნელეში წყლის ყურება, ანდა უფანჯრებო სახლი.
მზერა - საიმედო ჯაჭვია, რომლითაც ბუნება ადამიანს საკუთარ თავზე მიაჯაჭვავს. მგრძნობიარე ადამიანი ბუნებას ხილული სახეებით აღიქვამს, ისინი ანცვიფრებენ და აღაფრთვანებენ მას. სულიერი ადამიანი თავისი სულის ცეცხლით ყველა სახეს რაღაც პირველქმნილ ელემენტს აძლევს, თვითნვე აღფრთოვანებულია ამ ერთადერთი ელემენტით. მაგრამ ეს მხოლოდ სულიერების დასაწყისია
როდესაც ბრმას ვყურებთ თვალებში - საპასუხო გამოხედვის ამაო მოლოდინში, ჩვენ რაღაც იდუმალ, შემაშფოთებელ გრძნობას განვიცდით, ისევე, როგორც გვაშინებს სიბნელეში წყლის ყურება, ანდა უფანჯრებო სახლი.
მზერა - საიმედო ჯაჭვია, რომლითაც ბუნება ადამიანს საკუთარ თავზე მიაჯაჭვავს. მგრძნობიარე ადამიანი ბუნებას ხილული სახეებით აღიქვამს, ისინი ანცვიფრებენ და აღაფრთვანებენ მას. სულიერი ადამიანი თავისი სულის ცეცხლით ყველა სახეს რაღაც პირველქმნილ ელემენტს აძლევს, თვითნვე აღფრთოვანებულია ამ ერთადერთი ელემენტით. მაგრამ ეს მხოლოდ სულიერების დასაწყისია
|
|
|
