568. აბბა სერიდმა იმავე ბერის შესახებ თქვა: მე არასოდეს მინახავს, ეს ბერი გაღიმებული ან აღშფოთებული, ან როდესაც ამბობდა: „უფალო, ნუ სასჯელად, გინდა დასასჯელად მექმნების მე ზიარება წმიდათა შენთა საიდუმლოთა“, ცრემლის გარეშე წმინდა ზიარებასთან მიახლებული.
414. აზრი მეუბნება: წმიდა ჯვრის ხილვის შემთხვევაში ამპარტავნებაში ჩავარდები, რადგან შენ ამის ღირსი არა ხარო. ეს აზრი შიშსა და ძრწოლას მგვრის.
ეს ნუ გაწუხებს, იმიტომ რომ თუ წმიდა ჯვარი სინამდვილეში გამოგეცხადა, ის გააქარწყლებს ამპარტავნულ ქედმაღლობას, სადაც ღმერთია, იქ ბოროტებას ადგილი არა აქვს.
396. ერთმა ქრისტესმოყვარე მამამ იმავე ბერს თავის ცოდვები გაუმხილა და მათი შენდობაც ითხოვა.
ბერმა კი ასე უპასუხა: ვინც თავის შეცოდებებს აღიარებს, ის წერილის სიტყვის თანახმად გამართლდება: „გამახსენე, განვიკითხოთ ერთმანეთი; მოჰყევი რომ თავი გაიმართლო (ის. 43, 23), და კიდევ: „ცოდვაი ჩემი გაუწყე შენ და უშჯულოებაი ჩემი არა დავფარე შენგან“ (ფსალ. 31, 5) ძმაო, მომავალში გავუფრთხილდეთ საკუთარ თვს, რადგან წარსული ღმერთმა მოგვიტევა.
847. მეორე ბერმა, რომელსაც იგივე შეკითხვა დაუსვეს, ასე უპასუხა: დაუკვირდი საკუთარ თავს. ვერც მხედართმთავარი და ვერც მეფე ვერ დააღწევს თავს სამსჯავროს. მაშ, ნუ შეასუსტებ იმ საქმეს, რომელზეც დიდმა ბერმა გითხრა, რათა გქონდეს ღვთის წყალობის იმედი. არ შეშინდე, რამეთუ თქვენ თქვენი ძალებით არ ასრულებთ ამ საქმეს, არამედ ღმერთი და ბერი. თუ თქვენ იმას, რაც მოგეთხოვებათ, თქვენი ძალისაებრ გააკეთებთ, მაშინ სასყიდლის თანამოზიარე გახდებით; ხოლო, თუ არ გააკეთებთ, დაისჯებით. ილოცე ჩემთვის.
569. ერთხელ ისე მოხდა, რომ იმავე ბერმა აბბას რაღაც საქმე დაუდგინა. აბბას კი, მცირედი მანძილის გავლის შემდეგ, ნათქვამი დაავიწყდა; როდესაც კვლავ მივიდა მასთან, ბერმა, სანამ გაისტუმრებდა, უთხრა: „თუ გაიხსენებ, გააკეთე ის, რაც გითხარი“. დავიწყების გამო შეწუხებულმა აბბამ შენდობა ითხოვა ბერისაგან; მაგრამ როცა წავიდა, ისევ დაავიწყდა. რამდენიმე დღის შემდეგ, კვლავ მივიდა ბერთან, და ისევე, როგორც ადრე, წასვლისას, ბერმა მშვიდად შეახსენა საქმის შესახებ. როდესაც აბბა საკუთარ თავზე ძლიერ განაწყენდა, ბერმა უთხრა: „ნუ წუხხარ, მაგრამ როცა გაგახსენდება, მაშინ გააკეთე“. რადგანაც ეს მრავალჯერ მეორდებოდა, აბბამ ამის თაობაზე დიდ ბერს სთხოვა, აეხსნა მისთვის, თუ რას ნიშნავდა ეს. ბერმა უთხრა: „ეს ღვთის დაშვებით შეგემთხვა, რომ შენ ბერის მოთმინება და სულგრძელება დაინახო და მას მიბაძო“.
ეს ღვთისნიერი წარმატებაა. საკუთარი ნების მოკვეთა მშვიდ ვითარებაში-საკუთარი სურვილების მოკვეთას და წმინდანთა ნების აღსრულებას, ხოლო ცუდში, თავისთავად, ბოროტებისაგან განრიდებას ნიშნავს.
846. დიდი ბერის ბარსანუფის პასუხი საცხოვრებლის მამებისადმი.
ემმანუელი ნიშნავს: „ჩუენ თანა ღმერთი“. ამრიგად გამოიკვლიეთ საკუთარი თავი, სინამდვილეში ჩვენთანაა ღმერთი თუ არა. თუ ჩვენ ბოროტებას გავეშორეთ და მისი გამომგონებლის ეშმაკისაგან უცხონი გავხდით, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერთი. თუ ბოროტი საქმეების სიტკბო გამწარდა ჩვენთვის და ჩვენ კეთილი საქმეების და სამუდამოდ ზეცაში ცხოვრების სურვილი გვატკბობს, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერტი. თუ ყველა ადამიანს ერთნაირად ვუყურებთ და ყოველი დღე (სამწუხრო თუ მშვიდი) ჩვენთვის ერთნაირია, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერთი. თუ ჩვენი მოძულენი, ცილისმწამებელნი, შეურაცხმყოფელნი, უარმყოფელნი, ზარალის მომყენებელნი და მჩაგვრელები ისევე გვიყვარს, როგორც ჩვენი მოყვარულნი, რომლებიც გვაქებენ, შემონაწირებით უზრუნველგვყოფენ და გვიწყნარებენ, მაშინ ჭეშმარიტად ჩვენთანაა ღმერთი. ამ საზომს მიღწეული ადამიანის ნიშანი კი იმაში მდგომარეობს, რომ ასეთი ადამიანი ყოველთვის ღმერთთანაა, რამეთუ ღმერთიც ყოველთვის მასთანაა. ხოლო, თუ არც ღმერთია მასთან და არც ისაა ღმერთთან, მაშინ, გარდაუვალობის გამო, ის მოწინააღმდეგესთან უნდა იყოს. ხოლო აქედან მისთვის, ვისაც გონება აქვს, დანარჩენიც გასაგებია.