თემა: მწუხარება
684. თუ ჩემთვის ფრიად საყვარელი ადამიანი შვილის ან რაიმე ნივთის დაკარგვის გამო მწუხარებს, როგორ გავიზიარო მისი მწუხარება?
link
0.014 მოიძებნა 230 ჩანაწერი
მწუხარება
თემა: მწუხარება
514. წინას მსგავსი მისივე შეკითხვა გულის წუხილის შესახებ, და თუ რატომ დარჩა მასში კვლავ ერთგვარი სისუსტე. იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
985. როგორ შეაგონებენ წმ. მამები იმ ადამიანებს, რომლებიც უზომო მწუხარებაში არიან ქონების დაკარგვის გამო? იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
751. აზრი საჭირო სახსრების უკმარისობას წარმომიდგენს და ჩამაგონებს, რომ სახლეულობის გამოკვებას ვერ შევძლებ და ამის გამო სევდა მაწვება. რას ნიშნავს ეს? იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
ჩვენი მეხუთე შერკინება მწუხარების სულის წინააღმდეგაა, რომელიც ჩვენს სულს უბნელებს ყოველგვარ სულიერ მჭვრეტელობას და ყველა კეთილი საქმისგან განაყენებს მას, რადგან როდესაც ეს უკეთური სული ჩაეჭიდება ჩვენს სულს და მთლიანად დააბნელებს მ... იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
908. როგორ უნდა მოვიქცე, როდესაც ყოველი მხრიდან მწუხარებებით ვარ მოცული, სანუგეშო არაფერი გამაჩნია, თანდათან ეკარგება სიცოცხლესაც აზრი, წყვდიადი ივანებს ჩემს სულში? იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
630. თუკი ვინმე დაუფიქრებლად წარიტაცება და ქველმოქმედებაში იმასაც დახარჯავს, რაც თვითონ სჭირდება, ხოლო შემდეგ ინანებს, მაშინ რით უნდა ინუგეშოს მან საკუთარი თავი, რათა ეშმაკისეულმა მწუხარებამ არ შთანთქას ის? იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
28. უცნაური რამაა! ღარიბ–ღატაკთა ჭმუნვის მიზეზი არსობის პურის უქონლობაა, მდიდრები კი, რომლებიც ღვთისგან ბოძებული ყოველგვარი სიკეთით სავსენი არიან, უფრო დიდი მწუხარებებით არიან მოწყლულნი. რას უნდა ნიშნავდეს ეს? ან ვინ არის ამის მიზეზი? იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
405. კი მაგრამ, როგორ? როდესაც სიკეთეს მწუხარების გარეშე ვაკეთებ, ნუთუ ამის გამო ის უკვე ღვთისნიერი აღარაა? და როცა მცირედ ქველმოქმედებას აღვასრულებ და გონებაში მწუხარება არ შემოდის, ნუთუ ეს იმას ნიშნავს, რომ მე ის ნაადრევად გავაკეთე და ნამოქმედარი არ ესათნოება ღმერთს? გთხოვ ჩემო მამაო, გამინათე გული. იხილეთ სრულად
link
თემა: მწუხარება
579. რაღაც დროის გასვლის შემდეგ, საერთო საცხოვრებლის იღუმენმა, აბბა სერიდმა, რომელიც ღვთის წინაშე წარსადგომად ემზადებოდა, უპირატესობის მიხედვით ძმებიდან თავის საქმის გამგრძელებლები დაადგინა, არა ისე, რომ ყველას ერთად ემართა მონასტერი, რამეთუ ეს არეულობას გამოიწვევდა, არამედ თანმიმდევრობით, ჯერ პირველს, უპირატესობის მიხედვით, მისი აღსრულების შემდეგ მეორეს, და ასე, რიგის მიხედვით. ყველაზე ბოლოს კი მან ქრსიტესმოყვარე ძმა ემელიანე ჩაწერა, რომ ყველას შემდეგ მასაც, თუ ბერი გახდებოდა, ეს საქმე გაეგრძელებინა. ძმამ კი არ იცოდა ეს. ამ ანდერძის შემდეგ, როდესაც აბბა ღმერთს წარუდგა, ძმათაგან უფროსმა, ვისაც რიგის მიხედვით საერთო საცხოვრებლის მართვა უნდა ეტვირთა, ფრიადი სიმდაბლის და მორიდებული ხასიათის გამო უარი განაცხადა და რიგის მიხედვით ყველა სხვა ძმამ მის მაგალითს მიბაძა. ამასობაში, ამ ქრისტესმოყვარე ძმას, ემელიანეს, ეშმაკის მცდელობით ქვეყნის აღსასრულსა და მონასტრის წევრებზე თითქოსდა მოსალოდნელ უბედურებათა გამო და ასევე საუკუნო სატანჯველებზე, წუხილი დაეწყო. აზრებისაგან დამძიმებულს, სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნის საშიშროება ელოდა, ამიტომ შეკითხვა გაუგზავნა აბბა იოანეს და სთხოვა, რომ ელოცა და მანუგეშებელი სიტყვა ეთქვა მისთვის. მან კი მას ქვემოთ მოყვანილი პასუხი მისწერა, რომელშიც უფრო მეტად მორჩილებას შეაგონებდა, რამეთუ, როგორც შემდგომში აღმოჩნდა, განზრახული ჰქონდა მისთვის საერთო საცხოვრებლის მართვა ჩაებარებინა. იხილეთ სრულად
link