რა გაქვთ მხედველობაში? სუსტი ზრახვის არსებობა პირველად გავიგე.

და ასეთ ზრახვას მე "სუსტი" ვუწოდე?

არა, მე მას ასე ვუთხარი: "მორჩილად არ აგიყვან, იმიტომ, რომ შენ სულიერად საღი არ ხარ". აი, სწორედ ეს ვუთხარი. "სულიერად საღი რაღას ნიშნავს"? მკითხა მან. მე კი ავუხსენი: "შენ კეთილი ზრახვები არ გაქვს. როგორც ადამიანს, მე შესაძლოა, უამრავი ნაკლი მქონდეს, ხოლო, როგორც ძველ და გამოცდილ ბერს იქნებ ზოგიერთი სათნოებაც გამაჩნდეს, მაგრამ თუ შენ კეთილი ზრახვები არ გაქვს, ჩემი ნაკლიც გავნებს და - სათნოებებიც". შეიძლება, პატარა ბავშვზე თქვა, რომ ვიდრე მოიზრდებოდეს, მას სუსტი ზრახვები აქვს, მაგრამ ზრდასრულ ადამიანზე ამას ვერ იტყვი.

ზოგიერთს ზრდადაუსრულებელი თავი აქვს. აქ საუბარი იმათზე კი არ არის, ვისაც უბრალოდ ტვინი არ გადმოსდის. თუკი ადამიანი უბრალოებით არ იქცევა, მისი ზრახვები ბოროტებისკენ ისწაფვის და ამიტომ ყველაფერს უკუღმა განმარტავს. ასეთი ადამიანი სულიერ სისაღეს მოკლებულია და სიკეთეც ვერ შველის. თვით სიკეთეც კი მას ტანჯვას აყენებს.