
ნუ მიაჯაჭვავ შენს გულს მიწიერ სიკეთეებს, რომელთა ძიებაც დიდ გაწამაწიასთან, მოპოვება - შიშთან, დაკარგვა კი მწუხარებასთან არის დაკავშირებული.
ნუ მიაჯაჭვავ შენს გულს მიწიერ სიკეთეებს, რომელთა ძიებაც დიდ გაწამაწიასთან, მოპოვება - შიშთან, დაკარგვა კი მწუხარებასთან არის დაკავშირებული.
ერში ცხოვრებითაც შესაძლებელია, არაამსოფლიური იყო. მაგრამ ყოფითი საზრუნავებით, გამუდმებული განსაცდელებითა და ცოდვაში ჩავარდნებით განა შეიძლება, იმედოვნებდე, მიაღწიო ისეთ ზნეობრივ სრულყოფილებას, სათნოების ისეთ სიწმიდეს, რომელსაც გპი... იხილეთ სრულად
33. საჭიროდ ჰგონე კმამყოფელობაი, და ღმერთსა მიუგდე ზრუნვაი მისთვის
114. სიფართოვე გულისა სასოებაა ღვთისადმი, მისი სივიწროვე კი ხორციელი საზრუნავი.
32. ეკლესიასა, ვითარცა ზეცათა შინა ვიდოდე, და ნუმცა რას ქუეყნიერსა მოიგონებ მას შინა
იფიქრე ზეციურ საუნჯეზე და ვერანაირი მიწიერი საზრუნავი და ამქვეყნიური ტკბობა ვერ შეგეხება.
სამარცხვინოა ზრუნვა ისეთ საქმეზე, რომელიც ვერაფრით შეგეწევა, როდესაც სული სხეულს დატოვებს.
როცა გონება ხორციელი საზრუნავისგან თავისუფლდება, ამის შესაბამისად მტრის ვერაგობას ხედავს.
როცა სხეულს გაეყრები, მაშინ ინანებ, რომ ამდენს ზრუნავდი იმაზე, რასაც შენთვის არანაირი სარგებელი არ მოაქვს.
63. საერისკაცონი ზრახვანი ღმრთისაგან განაშორებენ გულისსიტყუასა. ვინაი ნუცა შენ ზრახავ მათ თანა, და მზრახველთაცა მათთაგან მისდერკ