თემა: ჭეშმარიტი ქრისტიანობა, წუთისოფლის სიამოვნებანი
ჭეშმარიტი ქრისტიანი მიწაზე ცხოვრებისას უარს ეუბნება საკუთარ თავს გრძნობად სიამოვნებებზე, რომლითაც ეს სოფელი თავის მონებსა და თაყვანისმცემლებს უმასპინძლდება, მაგრამ სამაგიეროდ სიკვდილის შემდეგ იგი სიკვდილის შემდეგ ისეთ სიკეთეებს დაიმსახურებს ზეცაში, რომლებიც აქ, მოციქულის სიტუვისამებრ: "თვალმა არა იხილა და ყურსა არა ესმა და გულსა კაცისასა არა მოუხდა, რომელი განუმზადა ღმერთმან მოყუარეთა მისთა" (1 კორ. 2, 9) - მათი წარმოდგენაც კი შეუძლებელია.
|
|
|
