სიწმინდე პირველ უცოდველ საუკუნეში იყო ყოველთვის სჯულად დადებული, ხოლო შემდგომ შეცოდებისა, თავისუფლობით ითხოვების სჯული ესე, რამეთუ ქვეყნის საზოგადო სჯულად განმრავლება წარმოებს, ხოლო ესე აღრჩევით სჯულისა უმაღლესობა არს. ვითარცა იტყვის მაცხოვარი უქორწინებლობისათვის: “არა ყოველთა დაიტიონ სიტყვა ესე, არამედ რომელთა ძალუძსთ, დაიტიონ”.