საკუთარი გულის დამშვიდება უმჯობესია. ეს ყველას შეეფერება და ნეტარია ის, ვინც ამას ცდილობს. ხოლო მოკამათეთა შერიგება მხოლოდ იმათ შეშვენით, რომელთაც შეუძლიათ ეს ყოველგვარი ზიანის გარეშე იტვირთონ. უძლურს კი ყველას მშვიდობა უნდა უხაროდეს, მაგრამ ყველას შესარიგებლად შუამავლობა არ უნდა დაიწყოს და მხოლოდ მათ შერიგებას უნდა ეცადოს, რომლებიც ღვთისნიერად უყვარს, თანაც მაშინ, როდესაც მის სულს ზიანი არ ემუქრება.