ავტორი:
წმ. ესაია განშორებული
თემა: წუთისოფლის სიძულვილი
13. თუ ადამიანი არ მოიძაგებს ამა სოფლის ყველა საქმეს, ვერ შეძლებს იგი ღვთისადმი მსახურებას, ან კი რა არის მსახურება ღვთისა, თუ არა ის, რომ გონებაში არაფერი გვქონდეს უცხო, რაჟამს ვლოცულობთ მისდამი; არა სიამეთმოსურნეობა, რაჟამს ვაკურთხებთ მას; არა ბოროტება, რაჟამს ვუგალობთ მას; არა სიძულვილი, რაჟამს გამორჩეულ პატივს მივაგებთ მას; არა ჩვენთვის დაბრკოლების შემქმნელი უკეთური მოშურნეობა, რაჟამს ვეზრახებით და მოვიხსენებთ მას. მთელი ეს ბნელეთი სხვა არაფერია, თუ არა უბადრუკი სულის გარშემო შემოვლებული კედელი და ამის გამო არ ძალუძს სულს, რომ სიწმინდით ემსახუროს ღმერთს, თავის თავში აქვს რა ეს ყოველივე, რადგან ისინი აბრკოლებენ მას ჰაერში და არ ანებებენ, რომ შეხვდეს ღმერთს, ფარულად აკურთხოს იგი, ილოცოს მისდამი გულის სიტკბოებით და განათლდეს მისგან. სწორედ ამიტომ, მთლიანად ბნელდება გონება და არ ძალუძს მას წარემატოს ღვთისკენ, რადგან არ ზრუნავს იმაზე, რომ ცოდნისმიერად მოიკვეთოს ეს ყოველივე.
|
|
|
