ის, რაც განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია და ცროვრებაა ნებისმიერი სულდგმულისა, ღრმად, ამ არსების სიღრმეში გადამალა შემოქმედმა. ასეა ადამიანშიც: სული არსების შუაშია, გულშია, ამიტომაც სულს ხშირად გულს უწოდებენ და გულს - სულს "გული წმიდა დაბადე ჩემთანა ღმერთო და სული წრფელი განმიახლე გუამსა ჩემსა. მოეწყინა ჩემთანა სულსა ჩემსა და ჩემს შორის შემიძრწუნდა გული ჩემი" (ფს.142,4, ფს, 50,12).