ჩვენი ღმერთი არის ღმერთი წყალობისა, უხვი და კაცთმოყვარე. "შემწყნარებელ და მოწყალე არს უფალი, სულგრძელ და დიდად მოწყალე" (ფს.102,8) და არა ღმერთი მტანჯველი და სასჯელის მიმნიჭებელი. ტანჯვა - ჩვენი ცოდვებისა და ღვთის უხორცო მტრების ნამოქმედარია და შედეგი. ამიტომ, როცა გული წუხს, ამის მიზეზად მხოლოდ და მხოლოდ შენი ცოდვა ან ეშმაკი იგულე, უფრო სწორედ, საკუთარი თავი დაადანაშაულე, რადგან ეშმაკი ვერაფერს მიაღწევს, თუ არ ნახა შენში ისეთი რომ, რასაც მერე გამოიყენებს.