ლოცვა–ვედრებით გვენიჭება გამოუთქმელი ერთობა ღმერთთან. იგი არის თავი და დასაბამი ყველა კეთილი საქმისა და სათნოებისა. მისით გვეძლევა გონების თანაზიარობა უფალთან. ლოცვით აღორძინდება ღირსეულ სულში ღმერთის გამოუთქმელი სიყვარული. ლოცვით ძლიერდება ღირსეულ წმიდა გულში აღგზნებული ტკივილი და ლოცვითვე მოეფინება მას ღვთაებრივი სიხარული.