
აწ იგი იქმნას, რაცაღა ენებოს ღმრთისა წადილსა
აწ იგი იქმნას, რაცაღა ენებოს ღმრთისა წადილსა
თავსა ჩემსა გაგებული იქმნას, რაცა ღმერთსა უნდეს
ვთქვი, თუ ღმერთსა ვერას ვჰკადრებ, რაცა სწადდეს, აგრე ვყოცა
33. საჭიროდ ჰგონე კმამყოფელობაი, და ღმერთსა მიუგდე ზრუნვაი მისთვის
მთებით, ტევრებით მივყავარ განგების უხილავ ხელს, ოღონდ კი ჩემს ზეციურ სამშობლოში მიმიყვანოს.
5. მთავრობდეს შენს ყველა განაზრახს ის, ვინც მთავარია ყველა სიკეთისა, რომ ღვთით აღსრულდეს დაგეგმილი.
ღმერთია ყველას მშველელი, მხსნელი...
ღვთით არგანწირულს ყველგან წინ უძღვის მისი მარჯვენე შემწყნარებელი.
გამიწიერებული ადამიანი საკუთარი თავის და თავისი შესასძლებლობების მოიმედეა, სულიერი კი, - მხოლოდ ღმერთის.
იესო ტკბილია და თუ ადამიანი მას მიანდობს თავისი ტკივილების სიმწარეს, ეს სიმწარე ტკბილ სიროფად გადაიქცევა.
6. ვისი გონებაც სიყვარულით ღმერთს მიენდობა, ის არად მიიჩნევს ყოველივე ხილულს, საკუთარი სხეულიც კი მისთვის უცხო იქნება.