
ჩვენი ამჟამინდელი ცხოვრება იმისთვის მოგვეცა, რომ მომავალი ცხოვრებისთვის მოვემზადოთ.
ჩვენი ამჟამინდელი ცხოვრება იმისთვის მოგვეცა, რომ მომავალი ცხოვრებისთვის მოვემზადოთ.
ჭეშმარიტი მიზანი ჩვენი ქრისტიანული ცხოვრებისა არის სული წმიდის მოხვეჭა, ხოლო ლოცვა, მღვიძარება მარხვა, მოწყალება და ყველა სხვა, ქრისტესათვის გაწეული მოღვაწეობა მხოლოდ და მხოლოდ საამისო საშუალებებია
ჩვენი სიცოცხლის დრო გარბის, მიედინება, და უკან აღარ ბრუნდება, ხოლო ამქვეყნიური ცხოვრება მკისა და ნაყოფის შეკრების ჟამია. და ყოველი აგროვებს საკვებს, რამდენადაც შესაძლებელია წმინდას, და ინახავს სხვა ცხოვრებისათვის
ადამიანი ღმერთი არ არის; მაგრამ მისი არსებობის მიზანი, უფლის მცნების მიხედვით, ღვთის მსგავსებაა (ლევ. 11, 45; მათე 5, 48).
ამ სოფელში ჩვენი ცხოვრება სხვა არაფერია, თუ არა განუწყვეტელი მოგზაურობა მომავალ ცხოვრებაში.
ნუ მიეჯაჭვება შენი გული სასტუმროს - მიწიერი მოგზაურობის ჟამს. არცერთი კეთილგონიერი ადამიანი სახლს გზაზე არ ააშენებს.
ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანმა გააცნობიეროს, რა აზრი აქვს მის ცხოვრებას, რატომ მოვიდა იგი ამქვეყნად. ამასთან, მან უნდა გააცნობიეროს ცხოვრების კულტურა დაბადებიდან გარდაცვალებამდე.
საბრალოა ის ადამიანი, რომელიც იმის ნაცვლად, რომ სახლი თავის სამშობლოში აიშენოს, უცხო ქვეყანაში აშენებს მას და არაფერს იმზადებს მამულისთვის, რომელშიც უნდა იცხოვროს!
მაშა, რისთვის სცხოვრობს კაცი ქვეყანაზედ, თუ არ ეცადა და უმჯობესი არ შეიქმნა სულიერდ და ხორციელადაც?
"ჭეშმარიტად სასარგებლო" - და, აქედან გამომდინარე, სავსებიღ ღირსეული იმისა, რომ ჩვენს მიერ შეცნობილი და შესწავლილი იქნეს - "არის ის, რაც, შესაძლოა, ემსახურებოდეს მარადიული ცხოვრების მიღწევას და არა - დროებით სიხარულსა და კეთილმოწყო... იხილეთ სრულად