მღვდლობის საიდუმლოში აღესრულება მღვდლად ხელდასხმა და გარდმოდის შეწევნა სულისა წმიდისა ამ ხარისხთან დაკავშირებულ მოვალეობათა ღირსეულად ტვირთვისთვის.

მან უნდა:
    1. ასწავლოს ადამიანებს საღმრთო გამოცხადება,
    2. აღასრულოს საიდუმლოებანი და ღმრთისმსახურება,
    3. დაიცვას საეკლესიო წესწყობილება.

დიახ, რამეთუ:
    1. ქრისტემ მოციქულებს უბრძანა, რომ როგორც მამა წარმოგზავნა იგი, ასევე გზავნის ისიც მათ და უბრძანა მოციქულებს, რათა წავიდნენ და ასწავლონ ადამიანებს საღმრთო გამოცხადება (მთ.28,19).
    2. ქრისტემ მოციქულთ ნათლისღების, ევქარისტიის, სინანულის და სხვა საიდუმლოებათა აღსრულების ძალა-უფლება მიანიჭ (მთ.28,19; ლკ.22,19; ინ.20,22-23);
    3. დაავალა მათ ეზრუნათ, რათა ეკლესიას დაემარხა ანუ დაცული და აღსრულებული ყოფილიყო მისი სწავლება, მიუთითა რომ, ბინც ეკლესიას არ დაემორჩილება, იქნება ვითარცა წარმართი და მეზვერე (მთ.18,17).

აღესრულება ამგვარად: ეპისკოპოსი თავზე ხელს დაასხამს მას, ვინც მღვდლობის ხარისხში აღიყვანება და ლოცულობს, რათა სული წმიდა გარდმოვიდეს მასზე და მადლი მოჰფინოს ამ ხარისხის ღირსეული ტვირთვისთვის.

მღვდლად კურთხევას ,,ხელდასხმა" ანუ ბერძნულად ,,ხიროტონია" ეწოდება.

მღვდლობის საიდუმლო აღესრულება მამაკაცზე, რომლებსაც ამ მიზნით არჩევენ და მათ საღმრთისმეტყველო განათლება, ღმრთისმოსავი ცხოვრება და საღმრთო სამსახურისადმი ერთგულება მოეთხოვებათ.

მღვდლობას აქვს სამი ხარისხი:
    1. საეპისკოპოსო,
    2. სამღვდლო,
    3. დიაკვნის.

შემდეგი უფლებები:
    1. დიაკვანი ემსახურება საიდუმლოთა აღსრულებისას.
    2. მღვდელი ეპისკოპოსზე დამოკიდებულებით აღასრულებს საიდუმლოთ.
    3. ეპისკოპოსი საიდუმლოთაც აღასრულებს და აგრეთვე, ხელდასხმისა და ხუცესთა და დიაკონთა დანიშვნის უფლებაც აქვს.

აღასრულებს ეპისკოპოსთა კრება.

ეპისკოპოსს კიდევ ეწოდება ,,მღვდელმთავარი" ან ,,მეუფე".

ეს ბერძნული სიტყვაა და მღვდელთა უფროსს ნიშნავს.

იმ ოლქს ეპარქია ეწოდება.

იმ სამთავროს სამწყსო ეწოდება.

მას სამრევლო მღვდელი ან სამწყსოს მოძღვარი ეწოდება.

ექვემდებარებიან თავიანთ ეპარქიის ეპისკოპოსს.

ეპისკოპოსი ეპისკოპოსთა კრებულს ექვემდებარება.

მათ სამღვდელოება ანუ სულიერი მწყემსნი ჰქვიათ.

მათ მორწმუნენი ანუ ერისკაცები ეწოდებათ.

მათ ენიჭებათ შემდეგი უფლებები:
    1. ეპისკოპოსებთან, მღვდლებთან და დიაკვნებთან ერთად იმარხავენ წმიდა სარწმუნოებას, იმიტომ, რომ ეკლესიის ყველა წევრი ქრისტეს სხეულის ნაწილია და მირონცხების საიდუმლოში სული წმიდის ბეჭდით აღიბეჭდნენ.
    2. ისარგებლონ სასულიერო მომსახურებით, რამდენადაც ეს საეკლესიო წესებს პასუხობს.
    3. აირჩიონ თავიანთი ეპისკოპოსი წარმომადგენლების საშუალებით, მღვდლებთან და დიაკვნებთან ერთად. თუ ასეთი პირი აკმაყოფილებს საეკლესიო განწესებას, მაშინ მას ამ მოვალეობის აღსრულებისას ამტკიცებს ეპისკოპოსთა კრებული.
    4. აირჩიონ თავიანთი მღვდლები და დიაკვნები, რომლებსაც, თუკი ისინი დააკმაყოფილებენ საეკლესიო განწესებას, ამტკიცებს ეპისკოპოსი.
    5. მღვდლებთან და დიაკვნებთან ერთად ეპისკოპოსის მეთვალყურეობით აწარმოონ რელიგიური სამუშაო და მართონ ეკლესიის ქონება.

ერისკაცებს ეკლესიაში ევალებათ:
    1. იხელმძღვანელონ ეკლესიის სწავლებით.
    2. მონაწილეობა მიიღონ ღვთისმსახურებაში და საეკლესიო ცხოვრებაში.
    3. შეწირულობებითა და სხვა გზებით შეეწიონ ტაძრებსა და სამღვდელოებას (იქ, სადაც სახელმწიფო არ უხდის ხელფასს სამღვდელოებას) და საერთოდ ყველას, ვინც ტაძარს ემსახურება, რამეთუ ქრისტემ ბრძანა ყველას, ვინც სახარებას ქადაგებს, ხარებულნი შეეწეოდნენ მას.
    განმარტება
    I. წმიდა პავლემ მოციქულებს ღმრთის თანაშემწენი, ქრისტეს მსახურნი და ღმრთის საიდუმლოთა მნენი უწოდა (Iკორ.3,9;4,1;).
    II. ეპისკოპოსები ეკესიაში ქმნიან ეპარქიას, ანუ უპირატესნი არიან მღვდლებზეც და ერისკაცებზეც. ეპისკოპატი იმდენაც მნიშვნელოვანია, რომ მის გარეშე ეკლესია შეწყვეტდა ასრებობას.
    III.პატივი ეცი სასულიერო პირთ და მადლობდე მათ, რამეთუ ისინი შენი სულისთვის იღვწიან.
    IV. ევედრე ღმერთს, რომ კარგი და კეთილსინდისიერი სულიერი მწყემსნი გამოგვიგზავნოს. ქრისტემ თავის მოწაფეებს უთხრა: ,,ევედრებით უფალსა სამკალისასა, რაითა გამოავლინნეს მოქმედნი სამკალსა თვისსა" (მთ.9,38).
    V. სახარებისეულად ცხოვრება მსხვერპლს ითხოვს, რომელსაც ერისკაცნი (ვისაც სახარება ექადაგება) ეკლესიის სასარგებლოდ გასცემენ.