თემა: სასწაულები
წმიდა მარკოზ მესაფლავე.
ერთი ბერი ავადმყოფობით აღესრულა. მის ერთ-ერთ მეგობარს დიდი სურვილი ჰქონდა, ენახა ადგილი, სადაც განსვენებული ბერის ცხედარი უნდა მოესვენებინათ. ამიტომ მივიდა და დაეკითხა წმიდა მარკოზს, რომელიც საფლავს თხრიდა. მარკოზმა უთხრა:
-ღვთის გულისათვის, წადი, უთხარი შენს ძმას, რომ დილამდე მაცალოს, რადგან მისი საფლავი ჯერ მზად არ არის!
-კეთილო მამაო, ჩვენ მისი სხეული უკვე განვბანეთ და დასაკრძალავად გავამზადეთ, რადგან მკვდარია; ვის გადავცე შენი თხოვნა? - ჰკითხა ბერმა.
მარკოზმა კვლავ გაუმეორა:
-შენ წადი და უთხარი, რომ ცოდვილი მარკოზი გეუბნება: "მაცალე ძმაო, კიდევ ერთი დღე, დილისთვის კი მიხვალ უფალთან, რომელიც ეგრეთ შეიყვარე".
ბერი წავიდა და ნახა, რომ მონასტრის საძმო უკვე შეკრებილიყო მიცვალებულთან წესის ასაგებად. ის მივიდა მკვდართან და უთხრა:
-ძმაო! მარკოზმა შემოგითვალა, შენი ადგილი ჯერ კიდევ არ არის მზად, დილამდე მაცალეო.
როდესაც ბერმა ეს სიტყვები წარმოთქვა, ყველასათვის გასაოცრად მკვდარმა თვალები გაახილა. მის სხეულს სული დაუბრუნდა და მთელი დღის განმავლობაში ცოცხალი იყო, თუმცა ხმა არავისთვის გაუცია.
დილით მარკოზმა ახლადგაცოცხლებულს შეუთვალა:
-მარკოზი უფლის სახელით გეუბნება: დატოვე ცხოვრება წუთიერი და მიეახლე მარადიულს. მიეცი სული უფალს, ხორცისთვის კი ადგილი უკვე გამზადებული მაქვს.
ამ სიტყვების გაგონებისთანავე ბერმა თვალები დახუჭა და მშვიდობით მიიძინა
-ღვთის გულისათვის, წადი, უთხარი შენს ძმას, რომ დილამდე მაცალოს, რადგან მისი საფლავი ჯერ მზად არ არის!
-კეთილო მამაო, ჩვენ მისი სხეული უკვე განვბანეთ და დასაკრძალავად გავამზადეთ, რადგან მკვდარია; ვის გადავცე შენი თხოვნა? - ჰკითხა ბერმა.
მარკოზმა კვლავ გაუმეორა:
-შენ წადი და უთხარი, რომ ცოდვილი მარკოზი გეუბნება: "მაცალე ძმაო, კიდევ ერთი დღე, დილისთვის კი მიხვალ უფალთან, რომელიც ეგრეთ შეიყვარე".
ბერი წავიდა და ნახა, რომ მონასტრის საძმო უკვე შეკრებილიყო მიცვალებულთან წესის ასაგებად. ის მივიდა მკვდართან და უთხრა:
-ძმაო! მარკოზმა შემოგითვალა, შენი ადგილი ჯერ კიდევ არ არის მზად, დილამდე მაცალეო.
როდესაც ბერმა ეს სიტყვები წარმოთქვა, ყველასათვის გასაოცრად მკვდარმა თვალები გაახილა. მის სხეულს სული დაუბრუნდა და მთელი დღის განმავლობაში ცოცხალი იყო, თუმცა ხმა არავისთვის გაუცია.
დილით მარკოზმა ახლადგაცოცხლებულს შეუთვალა:
-მარკოზი უფლის სახელით გეუბნება: დატოვე ცხოვრება წუთიერი და მიეახლე მარადიულს. მიეცი სული უფალს, ხორცისთვის კი ადგილი უკვე გამზადებული მაქვს.
ამ სიტყვების გაგონებისთანავე ბერმა თვალები დახუჭა და მშვიდობით მიიძინა
|
|
|
