საღმრთო მართლმსაჯულება ეს მრავლისმოთმინებაა, რომელიც საკუთარ თავში სიმდაბლესა და სიყვარულს შეიცავს; ღმერთი უაღრესად კეთილია, მაგრამ ამავე დროს, ის მეტად თანამგრძნობელია და მისი თანამგრძნობლობა მის სამართლიანობას აჭარბებს. შენთვის გასაგები რომ გახდეს, ასეთ მაგალითს მოვიტან: თუკი ადამიანს არასოდეს მისცემია კეთილი შესაძლებლობა, რომ ღვთის შესახებ რამე სმენოდა, ღმერთი მას იმ მდგომარეობის მიხედვით კი არ განსჯის, რომელშიც ის ამ შემთხვევაში იმყოფება, არამედ, იმის მიხდვით, რა მდგომარეობაშიც იქნებოდა, ღმერთის შესახებ რომ სცოდნოდა. სხვაგვარად ხომ ღმერთი სამართლიანი ვერ იქნება. საღვთო სამართალს თავისი კანონები აქვს. ზოგჯერ ერთს პლუს ერთი ორს ნიშნავს, ზოგჯერ კი - ორ მილიონს.